Κυριακή 13 Σεπτεμβρίου 2015

Επιστολή της κ. Βαρβάρας Πάπαρη, Εφέτη, μέλους του ΔΣ της ΕΔΕ

Αγαπητοί συνάδελφοι.
Εύχομαι κατ’αρχή  σε όλους σας καλή νέα δικαστική χρονιά,με υγεία και δύναμη.

Η νέα δικαστική χρονιά μας βρίσκει,εκτός των άλλων και με νέο κώδικα πολιτικής δικονομίας,αφού με το νόμο 4335/2015 «Επείγοντα μέτρα εφαρμογής του ν. 4334/2015 (Α΄ 80)», που δημοσιεύθηκε στο ΦΕΚ Α΄87/23-7-2015,αλλαγές και καινοτομίες διατρέχουν σχεδόν ολόκληρο το πεδίο εφαρμογής του και αφορούν κατά κύριο λόγο: • Το πέμπτο κεφάλαιο του δεύτερου βιβλίου, αναφορικά με την τακτική διαδικασία στην πρωτοβάθμια δίκη. • Το τέταρτο βιβλίο, αναφορικά με τις ειδικές διαδικασίες και τη νέα συστηματική διάρθρωση τους. • Τα πέμπτο βιβλίο, αναφορικά με τη διαδικασία των ασφαλιστικών μέτρων. • Το όγδοο βιβλίο, αναφορικά με το δίκαιο της αναγκαστικής εκτέλεσης. •κ.α.. Σημειώνεται ότι υιοθετήθηκε και ψηφίστηκε τελικά το αρχικό σχέδιο «Χαμηλοθώρη» και όχι το σχέδιο «Κράνη»,ενώ  αγνοήθηκαν πλήρως οι εμπεριστατωμένες παρατηρήσεις και προτάσεις επί των άρθρων του αρχικού σχεδίου,(όπως αυτές έχουν διατυπωθεί και γνωστοποιηθεί ήδη από το προηγούμενο καλοκαίρι),τόσο της Ένωσής μας, όσο και των διοικητικών Ολομελειών του Αρείου Πάγου και των μεγάλων Δικαστηρίων της χώρας,αλλά και της Ολομέλειας των Δικηγορικών Συλλόγων της χώρας.Όπως όλοι διαπιστώσαμε από τη σχετική συζήτηση στη Βουλή, ο λόγος ήταν η Τρόϊκα (ΔΝΤ/ΕΕ/ΕΚΤ) και το νέο πακέτο «στήριξης» της Ελληνικής οικονομίας,βασικό προαπαιτούμενο του οποίου αποτέλεσαν οι αλλαγές στον ΚΠολΔ,οι οποίες,μάλιστα, έπρεπε να ψηφιστούν άμεσα από την Ελληνική Βουλή. Μπορείς να αλλάξεις  Κώδικα Πολιτικής Δικονομίας μέσα σε 48 ώρες;Και όμως αυτό έγινε διότι,ήταν απαραίτητο, λέει, για να εκσυγχρονιστεί η λειτουργία της Δικαιοσύνης,η οποία, υπό το πρόσχημα της κρίσης του χρηματοπιστωτικού τομέα,εντάχθηκε και αυτή στα αιτήματα περί  ριζοσπαστικών μεταρρυθμίσεων από την πλευρά της Τρόικα (ΔΝΤ/ΕΕ/ΕΚΤ), ως προϋπόθεση για χρηματοδοτική στήριξη και περαιτέρω χρηματοδότηση της χώρας μας που βρίσκεται σε πρόγραμμα «διάσωσης». Ωστόσο, δυσκολεύομαι να κατανοήσω το συσχετισμό που κάνει η Τρόικα μεταξύ της Δικαιοσύνης και της οικονομικής κρίσης. Πχ  πώς θα εξυπηρετηθεί το δημόσιο συμφέρον και η οικονομία της χώρας, με  τη ρύθμιση για τους πίνακες κατάταξης των πλειστηριασμών;Βέβαια,είναι  γνωστή η επιθυμία του επιχειρηματικού (και όχι μόνο) κόσμου της χώρας για μία  «Fast Track» Δικαιοσύνη,με το σκεπτικό ότι οι αργοί ρυθμοί απονομής της, "σκοτώνουν" την επιχειρηματικότητα.Όπως,όμως, τόνισε και ο πρώην Υπουργός Δ/νης κ.Παρασκευόπουλος «μία νομοθετική μεταρρύθμιση, που προβλέπει κάποιες ταχύτητες στην απονομή της Δικαιοσύνης, δε θα μπορέσει να προχωρήσει, παρά μόνο αν υπάρχει το κατάλληλο προσωπικό. Αυτό σημαίνει στελέχωση, διορισμοί. Μπορούμε να κάνουμε τώρα; Δε μπορούμε».Να προσθέσω και την βελτίωση της υλικοτεχνικής υποδομής,που επίσης απαιτεί κονδύλια.Έχουμε τονίσει επανειλημμένως,ότι η Δικαιοσύνη δεν είναι μόνο προνόμιο του κράτους, αλλά πρωτίστως δικαίωμα του πολίτη.Επομένως προέχει η ορθή απονομή της.Και η ορθή απονομή της Δικαιοσύνης,κατά την ταπεινή μου άποψη, δεν μπορεί να έχει  σχέση ούτε με το δημόσιο χρέος, ούτε με την οικονομική κρίση της χώρας μας. Κατά συνέπεια, είναι ιδιαίτερα ανησυχητικό το ότι η Δικαιοσύνη,συμπεριλαμβάνεται σε μεταρρυθμίσεις αμιγώς οικονομικού χαρακτήρα, χωρίς να έχουν αναλυθεί οι συνέπειες των προτεινόμενων μεταρρυθμίσεων. Νομοθετήματα ψηφίζονται εν μία νυκτί,εισάγοντας γρήγορες αλλαγές, χωρίς να έχουν πλήρως συνεκτιμηθεί οι συνέπειες του εθνικού συστήματος γενικά και χωρίς την ορθή και υπό συνθήκες διαφάνειας συμμετοχή των ενδιαφερομένων μερών. Πρέπει, να αντιληφθούν οι νομοθέτες ότι υπάρχουν όρια στο τι είναι προς ρύθμιση. Αν θέλουν να ρυθμίσουν την Αγορά, τότε αυτό είναι αρκετά διαφορετικό από τη λειτουργία του Κράτους Δικαίου.Η αντιμετώπιση του προβλήματος της κρίσης, δεν μπορεί να έχει ως τίμημα την υπονόμευση του Κράτους Δικαίου.Οι κυβερνώντες,οφείλουν να σταθμίσουν από τη μια πλευρά τις κυρίαρχες θεμελιακές απαιτήσεις του Κράτους Δικαίου και των δημοκρατικών αρχών μιας ορθής νομοθετικής διαδικασίας και τις αμιγείς αναγκαιότητες της Αγοράς από την άλλη.Οι Δικαστές,δεν είμαστε, κατ’ αρχή, αντίθετοι σε μεταρρυθμίσεις που τυχόν είναι αναγκαίες για τον εκσυγχρονισμό του λειτουργήματος και της απονομής της Δικαιοσύνης, με την προϋπόθεση ότι αυτές γίνονται, κατόπιν ενδελεχούς έρευνας και μελέτης, με τη συναίνεση και τη συνεργασία των αρμοδίων φορέων και ότι αποσκοπούν στην εξυπηρέτηση των δικαιωμάτων του πολίτη και γενικότερα του δημοσίου συμφέροντος. Δεν μπορούν όμως, και δεν επιτρέπεται σε μία δημοκρατική Ευρώπη, να γίνονται εκβιαστικά, ως αντάλλαγμα για την εκταμίευση των δανειακών δόσεων και δεν μπορούν οι προτεινόμενες μεταρρυθμίσεις να γίνονται με γνώμονα οικονομικά αποτελέσματα (που είναι και αμφίβολα) και όχι το δημόσιο συμφέρον.Οι Δικαστικές Ενώσεις,έχουν την υποχρέωση, σε συνεργασία με τους αρμόδιους φορείς, να αντισταθούν, με αιτιολογημένες θέσεις και επιχειρήματα, σ’ αυτές τις πολιτικές και ενέργειες,προτείνοντας ταυτόχρονα πρακτικά και ουσιαστικά μέτρα για την αναμόρφωση και τον εκσυγχρονισμό του συστήματος απονομής της Δικαιοσύνης.

                                  Βαρβάρα Πάπαρη,εφέτης Λάρισας
                                        
                                        Μέλος του ΔΣ της ΕΔΕ


5 σχόλια:

  1. Ο ΚΠολΔ της "επιτροπής Χαμηλοθώρη", που θα ισχύσει από το 2016, είναι ένα βήμα προς τα μπροστά. Έχει όμως σοβαρές ελλείψεις, που θα οδηγήσουν στην εσφαλμένη εφαρμογή του. Για παράδειγμα, εφόσον στην τακτική διαδικασία καθιερώνεται η προκατάθεση των αποδεικτικών εγγράφων και παράλληλα απαγορεύεται η εξέταση μαρτύρων στο ακροατήριο, με αντιστάθμισμα τη δυνατότητα προσαγωγής ενόρκων βεβαιώσεων, εννοείται ότι θα πρέπει ο εισηγητής (στις πολυμελείς συνθέσεις) να έχει έτοιμο το σχέδιο της αποφάσεως και ο πρόεδρος θα πρέπει να προχωρεί στη δημοσίευση της απόφασης κατά τη μία και μόνη συζήτηση, που θα εξαντλείται σε αυτό, οπότε μάλιστα θα αρχίζουν να τρέχουν οι προθεσμίες των ένδικων μέσων για τους διαδίκους που θα είναι παρόντες. Δεν το λέει όμως ο νέος κώδικας, δεν το ορίζει ρητώς, όπως θα έπρεπε. Από την παράλειψη αυτή θα αρχίσει η αποδόμησή του, η αποδόμηση του βασικού σχεδίου δημοσίευσης των πολιτικών αποφάσεων της τακτικής διαδικασίας κατά τη συζήτηση. Έπρεπε να το ορίζει σαφώς και με δεσμευτικό τρόπο, ώστε τα δικαστήρια να το σκέφτονται περισσότερο, με απώτερο στόχο το ξερίζωμα του καρκινώματος των μαρτύρων και των παραστάσεων με θεατρικούς όρους από τους συνηγόρους στο ακροατήριο. Ο νέος Κώδικας έχει και άλλες ελλείψεις και αστοχίες, που άλλη φορά θα επισημανθούν και αυτές.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Μπράβο Πρόεδρε. Εξαιρετική τοποθέτηση και ανάλυση των προβλημάτων που προέκυψαν εκ τρίτων παραγόντων στην ελληνική δικαιοσύνη. Τέτοιες φωνές αντίστασης πρέπει να τις στηρίξουμε συνάδερφοι γιατί δεν αναφέρονται μόνο στα επί των οικονομικών και διοικητικών θεμάτων των ελλήνων δικαστών αλλά επί της ουσίας στο είδος απονομής δικαιοσύνςη στην χώρα μας. Και εκεί πρέπει να υπάρξει αντίσταση απ΄όλους μας.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Σωστά κατά βάση όσα λέει η Κα Πάπαρη, αλλά φαίνεται για άλλη μία φορά η έλλειψη πολιτικής αντίληψης και διορατικότητας των συνδικαλιστών μας. Έχω ξαναγράψει ότι, κατεξοχήν οι συνδικαλιστές (αλλά και γενικότερα οι συνάδελφοι), δεν μπορούν να αντιμετωπίζουν την πραγματικότητα μόνο μέσα από το πρίσμα του Δικαστή.
    Επί του προκειμένου: Όταν έχουν περάσει δεκαετίες χωρίς να γίνει τίποτα ουσιώδες για την ταχύτερη απονομή της δικαιοσύνης, φθάνει η ώρα που η χώρα είναι έτοιμη να τιναχτεί στον αέρα και σου βάζουν το πιστόλι στον κρόταφο. Τι περιμένετε σε αυτή την περίσταση από τους πολιτικούς; Να κάνουν ό,τι δεν έκαναν τόσα χρόνια; Να γίνουν Ευρωπαίοι αυτοί που μια ζωή ζούσαν στην "καθ' ημάς Ανατολή"; Θα περάσουν ότι βρουν μπροστά τους έτοιμο, για να πουν (και μάλιστα ψευδεπίγραφα) ότι έδωσαν λύση.
    Η Ένωση έπρεπε να έχει ετοιμάσει από ετών πλήρες πακέτο των μεταρρυθμίσεων που χρειάζεται η Πολιτική Δικαιοσύνη, να το δώσει στη δημοσιότητα και να εκθέσει όσους κοροϊδεύουν με ημίμετρα.
    Το ωραίο είναι πως κάποτε το είχαν εξαγγείλει (προεκλογικά πάντα) και μάλιστα έλεγαν πως η Ένωση θα συντάξει και τα νομοσχέδια. Μετά βέβαια οι συνδικαλιστές μας ασχολήθηκαν με την προσωπική (ενίοτε και πολιτική) τους καριέρα και προφανώς ξέχασαν τα νομοσχέδια σε κανένα συρτάρι ...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Μήπως τα εναπομείναντα μέλη της Ένωσής μας θα έπρεπε εκτός από τον 4335 που αφορά όλο τον πρώτο βαθμό, να εντοπίσει και το καθεαυτού μνημόνιο, τον 4336, που όχι σε 48 ώρες, αλλά με τροπολογία μέσα στη νύχτα φορτώνει στα συνήθη θύματα του μνημονίου - δικαστικά υποζύγια και το σύνολο των διοικητικών διαφορών ουσίας (ένταξη στο πεδίο εφαρμογής του 3869 όλων των βεβαιωμένων οφειλών στο σύνολο του δημόσιου τομέα); Η ερώτηση δεν είναι ρητορική, αλλά προσθέτω και το εξής: Όποιος θέλει να "κουρεύει" γίνεται κομμωτής και όποιος θέλει να λέγεται δικαστής εμπεδώνει τη δικαιοσύνη στο σύνολο της συμπεριφοράς του:

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Η ορθή και ταχεία απονομή της δικαιοσύνης πρέπει να είναι αφετηρία και αποκλειστικό μέλημα κάθε νομοθετήματος που τροποποιεί τον κώδικα πολιτικής δικονομίας. Οι πραγματικά άπειρες τροποποιήσεις του ΚΠολΔ ως σήμερα δεν είχαν το αποτέλεσμα που θέλησε ο νομοθέτης, εκτός από την κατάργηση της προδικαστικής στο Πολυμελές Πρωτοδικείο, τη θέσπιση του Μονομελούς Εφετείου και ίσως μερικές άλλες. Καλό θα ήταν να ενισχυθεί ο νέος για την Ελλάδα θεσμός του διαμεσολαβητή, η διαδικασία της διαιτησίας και γενικά η εξώδικη επίλυση των διαφορών. Η επιλογή των δικαστών πρέπει να γίνεται με αυστηρότερα κριτήρια για να γίνονται δικαστές γενικά ώριμες προσωπικότητες και όχι μόνο παπαγάλοι κωδίκων. Με τον τρόπο αυτό η ποιότητα των δικαστικών λειτουργών και των αποφάσεων θα είναι καλύτερη. Οι δικαστές πρέπει να αποκτούν εξειδίκευση, επειδή δεν είναι όλοι ικανοί να κάνουν τα πάντα. Πρώτο βήμα : Από την αρχή να γίνονται είτε πολιτικοί, είτε ποινικοί δικαστές. Άριστοι πολιτικοί δικαστές, όταν δικάζουν ποινικά, γίνονται μόνο κουραστικοί. Ταλαιπωρούν και ταλαιπωρούνται. Και η δικαιοσύνη δεν απονέμεται. Το ίδιο ισχύει και αντίστροφα. Αλλά και μεις οι δικηγόροι πρέπει να ασχολούμαστε με ένα μόνο αντικείμενο για να μπορούμε να συμβάλλουμε πραγματικά στην απονομή της δικαιοσύνης και όχι να έχουμε την αυταπάτη ότι το κάνουμε. Δεν μπορούν όλοι οι πτυχιούχοι της νομικής να γίνονται τουλάχιστον δικηγόροι. Είναι πάρα πολλοί. Χρειάζονται πια αυστηρές εξετάσεις και μόνο για περιορισμένες θέσεις σε κάθε σύλλογο ανάλογα με τον πληθυσμό κάθε νομού. Χρειάζεται και αναμόρφωση των νομικών σπουδών και μείωση των εισαγομένων στα πανεπιστήμια. Και πάνω από όλα χρειάζεται συνεργασία μεταξύ των δικηγόρων, των δικαστικών υπαλλήλων, των δικαστών και των πανεπιστημιακών. Η δικαιοσύνη δεν είναι κανενός κτήμα. Υπηρετεί ολόκληρο το λαό. Αλλιώς και ο κώδικας πολιτικής δικονομίας θα παραμείνει το γιοφύρι της άρτας

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Θα θέλαμε να σας ενημερώσουμε, αναφορικά με τα σχόλια που δημοσιεύονται ότι:
1) Δε θα δημοσιεύονται δυσφημιστικά και εξυβριστικά σχόλια
2) Δε θα δημοσιεύονται ΑΣΧΕΤΑ σχόλια σε ΑΣΧΕΤΕΣ αναρτήσεις
3) Δε θα δημοσιεύονται επαναλαμβανόμενα σχόλια στην ίδια ανάρτηση
4) Δε θα δημοσιεύονται σχόλια σε Greeklish


5) Σχόλια σε ενυπόγραφα άρθρα θα δημοσιεύονται μόνον εφόσον και αυτά είναι ενυπόγραφα.
6) Σχόλια σε ενυπόγραφο σχόλιο θα δημοσιεύονται μόνον εφόσον και αυτά είναι ενυπόγραφα.

7) ΤΑ ΣΧΟΛΙΑ ΔΗΜΟΣΙΕΥΟΝΤΑΙ ΜΟΝΟ ΣΤΙΣ ΑΝΑΡΤΗΣΕΙΣ ΠΟΥ ΥΠΑΡΧΕΙ ΣΧΕΤΙΚΗ ΕΠΙΣΗΜΑΝΣΗ "ΕΠΙΤΡΕΠΟΝΤΑΙ ΣΧΟΛΙΑ"


Η ΑΝΑΡΤΗΣΗ ΤΩΝ ΣΧΟΛΙΩΝ ΔΕ ΣΗΜΑΙΝΕΙ ΟΤΙ ΥΙΟΘΕΤΟΥΝΤΑΙ ΑΠΌ ΤΗ ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΗ