Εκλογές ΕνΔΕ 2018: Επιστολή κ. Ελευθερίας Κώνστα, Εφέτη Αθηνών

  

   Αγαπητοί συνάδελφοι, στις επερχόμενες κηρυχθείσες για την 13η και 20η Μαΐου 2018 εκλογές προς ανακήρυξη διοικητικού συμβουλίου για την Ένωσής μας, θέτω υποψηφιότητα και διεκδικώ την ψήφο σας για την συμμετοχή μου στο Διοικητικό Συμβούλιο, από κοινού με εκλεκτούς συναδέρφους , προεξέχοντος του Τάκη Λυμπερόπουλου.

Η περίοδος που διανύει η Δικαιοσύνη της χώρας μας μόνο ως περίοδος νηνεμίας δεν μπορεί να χαρακτηριστεί. ΤΑ ΒΑΣΙΚΑ ΖΗΤΗΜΑΤΑ που συνθέτουν το όλο πρόβλημα της δικαιοσύνης συνοψίζονται στα εξής: Βραδύτητα απονομής, πολυνομία – άκρατη ποινικοποίηση των παραβατικών κοινωνικών συμπεριφορών, εξαιρετικά γραφειοκρατική δικονομία, ιδίως στο χώρο του ποινικού δικαίου, επεμβάσεις στο τμήμα της πολιτικής δίκης που απαιτούν βελτιώσεις, αναβολές εκδίκασης των υποθέσεων στα ακροατήρια των ποινικών δικαστηρίων (σημειώνεται η τροποποίηση του άρθρου 340 ΚΠΔ, ελέγχεται ωστόσο η συνταγματικότητα της διάταξη), διαχρονική απάθεια και αδιαφορία των εκάστοτε κυβερνήσεων να λάβουν έγκαιρα και αποτελεσματικά μέτρα. Αιτία αυτής της κυβερνητικής αδράνειας είναι από την μια η έλλειψη άμεσου πολιτικού όφελος από την ορθή απονομή της δικαιοσύνης και από την άλλη η αποφυγή πολιτικού κόστους μιας και ο πολίτης συχνά δεν ανατρέχει σε κυβερνητικές ευθύνες για τις απαράδεκτες συνθήκες που βιώνει στην προσπάθεια αναζήτησης του δίκιου του. Και μπορεί να έχουν γίνει προσπάθειες επίλυσης του ζητήματος, πλην όμως πάντα αυτές εκκινούνται από εσφαλμένη βάση, ήτοι τη λύση με μέτρα περιστασιακά, χωρίς προγραμματισμό και με βραχυπρόθεσμο χρονικό ορίζοντα, όταν απαιτείται μακροχρόνιος σχεδιασμός, με σταδιακή λήψη μέτρων και με συγκεκριμένους στόχους και προοπτικές. Απαιτείται πλέον τα μέτρα να έχουν ριζοσπαστικό χαρακτήρα και να στηρίζονται στην διάθεση για τομές και ρήξεις. Αλλά βέβαια για όλα αυτά προεχόντως απαιτείται ισχυρή και αταλάντευτη πολιτική βούληση. Από το έλλειμα αυτό της πολιτείας γεννώνται δυσμενείς συνέπειες τόσο για κάθε πολίτη χωριστά, όσο και για το σύνολο της κοινωνίας μας και κατ΄ επέκταση στη λειτουργία της ίδιας της δημοκρατίας αφού διαχέεται η αντίληψη στους πολίτες μιας γενικευμένης ατιμωρησίας, με αποτέλεσμα τη διόγκωση της διαφθοράς σε κάθε τομέα της κοινωνίας και ενισχύεται το έλλειμμα εμπιστοσύνης των πολιτών έναντι του θεσμού, οι οποίοι έχουν μειωμένο αίσθημα εμπιστοσύνης έναντι της δικαιοσύνης, όχι γιατί δεν πιστεύουν ότι θα βρουν το δίκιο τους, αλλά γιατί γνωρίζουν  ότι θα το βρουν μετά από αρκετά μεγάλο χρονικό διάστημα (ετών) ώστε, το όποιο δίκιο τους θα έχει ατονήσει τόσο σημαντικά που σχεδόν θα έχει εξαλειφθεί.

ΚΑΙ ΒΕΒΑΙΑ όλα τα ανωτέρω συμπορεύονται με αυτό που αποτελεί τον πυρήνα της λειτουργίας της Δικαιοσύνης, τους ίδιους τους δικαστικούς λειτουργούς  (δικαστές και  εισαγγελείς)  εκείνους δηλαδή που καλούνται καθημερινά – μέσα στις προαναφερθείσες συνθήκες νομοθεσίας και υποδομών – να απονείμουν τη δικαιοσύνη ή να συμβάλλουν στην απονομή της. Και απαραίτητη προϋπόθεση για την ορθή απονομή της δικαιοσύνης αποτελεί η διασφάλιση τόσο της «εξωτερικής» όσο και της «εσωτερικής» ανεξαρτησίας των δικαστικών λειτουργών.

Όμως και στην εσωτερική λειτουργία της Δικαιοσύνης αναρωτιέται κανείς αν υπάρχουν, οι απαραίτητες προϋποθέσεις και συνθήκες, ώστε ο μέσος δικαστικός λειτουργός (δικαστής & εισαγγελέας) να αισθάνεται ήρεμος, ήσυχος, νηφάλιος και απερίσπαστος. Το πρόσωπο – άνθρωπος δικαστής που με αυταπάρνηση για να ανταποκριθεί με επάρκεια στα καθήκοντά του παρά τον τεράστιο φόρτο εργασίας, εργάζεται καθημερινά, χωρίς ωράριο, εκείνος που ασφαλώς δεν αποφεύγει τα λάθη, προσπαθεί όμως με κάθε τρόπο να τα αποφύγει, εκείνος που δικαιούται να παρουσιάσει κάποια παροδική κάμψη στην υπηρεσιακή του απόδοση. Και πόσο ανεξάρτητος αισθάνεται ο οποιοσδήποτε από εμάς όταν οι πάντες είναι έτοιμοι να του επιτεθούν για την οιαδήποτε απόφασή του, στο παραμικρό σφάλμα του, είτε ακόμη κι στη λήψη μιας ορθής απόφασης ανάλογα με τα συμφέροντα που θίγονται, ιδίως όταν η υπόθεση που χειρίζεται βλέπει το φως της δημοσιότητας. Πόσο αποτελεσματικά μπορεί να προστατευθεί το αίσθημα ανεξαρτησίας  του δικαστικού λειτουργού, όταν η αναφορά οποιουδήποτε κακόπιστου ή ιδιόρρυθμου διαδίκου – ενίοτε δε και πολιτικών παραγόντων προκαλεί αυτόματα πειθαρχικό έλεγχο και καλείται για παροχή εξηγήσεων. Ανησυχητικό δε το φαινόμενο των καιρών της ΑΚΡΙΤΗΣ &  ΑΛΟΓΗΣ “ΚΡΙΤΙΚΗΣ” δικαστικών ενεργειών και αποφάσεων από πολιτικά πρόσωπα, αλλά υπηρετούντων τα μέσα ενημέρωσης προς ικανοποίηση ίδιων πρακτικών και συμφερόντων. Συνεκτιμήστε σ΄ όλα αυτά και την αγωνία του όταν έχει μόνιμες αμφιβολίες και ανησυχίες για την υπηρεσιακή κατάσταση και εξέλιξή του και τις επιπτώσεις στην ηρεμία και τη νηφαλιότητά του.

Με τις σκέψεις αυτές ευελπιστώ στην στήριξή σας.

                                                               Με συναδελφικούς χαιρετισμούς

                                                                  Ελευθερία Κώνστα

                                                                  Εφέτης Αθηνών

                                                                  Υποψήφια για το ΔΣ της ΕΔΕ