Δικαστές και επαγγελματικό ποδόσφαιρο

Χριστόφορου Σεβαστίδη, ΔΝ – Εφέτη,

Θεσσαλονίκη, 18  Ιουλίου 2020.

            Οι συνέπειες της έλλειψης διοίκησης στην Ένωση Δικαστών και Εισαγγελέων έγιναν έντονα αντιληπτές τις τελευταίες ημέρες. Έντιμοι δικαστικοί λειτουργοί λοιδορήθηκαν και συκοφαντήθηκαν σε έναν οχετό δημοσιευμάτων. Έγιναν βορά στις συμπληγάδες επαγγελματικού «αθλητισμού» και οικονομικών συμφερόντων. Οι ευθύνες ανήκουν αποκλειστικά σε όσους άφησαν την Ένωση ακέφαλη και τους συναδέλφους εκτεθειμένους.

Από τη στιγμή που ψηφίστηκε ο ν. 4326/2015 διατυπώσαμε τις έντονες αντιρρήσεις μας για τη σκοπιμότητα της νομοθετικής επιλογής. Σχετική είναι η υπ’ αριθμό πρωτ. 288/16-8-2016 ανακοίνωση που εξέδωσε η Ένωση δύο μόλις μήνες μετά την ημερομηνία που αναλάβαμε το Προεδρείο και αμέσως μετά την κριτική που άσκησε η ΕΠΟ στον τρόπο τέλεσης των καθηκόντων δικαστικών λειτουργών και το αίτημά της για αντικατάστασή τους. Αναφέραμε σχετικά «Η Ένωση συμμερίζεται απόλυτα τις επιφυλάξεις σχετικά με τη διάταξη του άρθρου 5 ν. 4326/2015, όπως διατυπώθηκαν στην υπ’ αριθμό 3/2015 διοικητική Ολομέλεια του Πρωτοδικείου Αθηνών και αφορούν στο επιτρεπτό ορισμού από μη δικαστικά όργανα (όπως η ΕΠΟ) εν ενεργεία τακτικών δικαστικών λειτουργών ως μελών δικαιοδοτικών – πειθαρχικών οργάνων». Με το ίδιο έγγραφο ζητήσαμε από την Πολιτεία να αναλάβει νομοθετική πρωτοβουλία ώστε να αρθούν τα προβλήματα και οι δυσλειτουργίες που δημιουργεί η πιο πάνω διάταξη. Το αίτημά μας δεν εισακούστηκε από καμία Κυβέρνηση.

Η επιλογή τακτικών δικαστών που θα στελέχωναν επιτροπές της ΕΠΟ είχε προφανή σκοπό να προσδώσει κύρος στις αποφάσεις της και να εξυγιάνει τον χώρο του ποδοσφαίρου. Δεν είναι εξάλλου η πρώτη φορά που το Κράτος καταφεύγει στην ίδια δοκιμασμένη συνταγή «επιστράτευσης» δικαστών και εισαγγελέων σε διοικητικές επιτροπές, όταν τα επιμέρους προβλήματα διογκώνονται και η κοινωνική επιθυμία για επίλυσή τους γίνεται επιτακτική. Είναι πολύ πιο εύκολο και ανέξοδο για την Πολιτεία αντί να φτάσει στη ρίζα του προβλήματος, να επανδρώσει τις πειθαρχικές επιτροπές με δικαστικούς λειτουργούς, μεταθέτοντας αλλού τις ευθύνες.  Επρόκειτο ωστόσο για μια προσπάθεια καταδικασμένη εξ αρχής σε αποτυχία δημιουργώντας αντίθετα αποτελέσματα από τα προσδοκώμενα. Το μεν ποδόσφαιρο εξακολουθεί να νοσεί από την ίδια ασθένεια, οι δε δικαστές να πλήττονται στον πυρήνα της επαγγελματικής και ηθικής τους υπόστασης, στην αμεροληψία και στην ουδετερότητά τους. Η βάση του προβλήματος δεν έχει να κάνει με την επιλογή των προσώπων που θα στελεχώσουν τα πειθαρχικά όργανα της ΕΠΟ. Είναι αυτή η ίδια η φύση του «επαγγελματικού αθλητισμού» που μετατρέπει τον αθλητισμό σε εμπόρευμα, τις ανώνυμες εταιρίες σε φορείς του αθλητικού ιδεώδους. Ο επιχειρηματικός πόλεμος είναι αναπόφευκτος και αδυσώπητος. Οπαδικοί σύλλογοι, μέσα ενημέρωσης, ηλεκτρονικές σελίδες είναι τα όπλα του εμπόρου του αθλητισμού με τα οποία δεν διστάζει να τραυματίσει δημοκρατικούς θεσμούς και να πλήξει τους φορείς τους, εάν οι αποφάσεις τους δεν συμβιβάζονται με τα οικονομικά του συμφέροντα. Τα φαινόμενα αυτά ασφαλώς δεν είναι ελληνικά, ούτε καν μόνο ευρωπαϊκά. Κάθε Χώρα που έχει στρατηγική επιλογή την εμπορευματοποίηση του αθλητισμού υφίσταται τις ίδιες συνέπειες. Βολεύει σε ντόπια ΜΜΕ να «ελληνοποιήσουν» το φαινόμενο και να το αποδώσουν στους κακούς Έλληνες δικαστές, να το απομονώσουν από την διεθνή του διάσταση και να το αποκόψουν από τις πραγματικές αιτίες του. Στις 28 Φεβρουαρίου 2017 η Ένωση Δικαστών και Εισαγγελέων εξέδωσε Δελτίο Τύπου μετά την λυσσαλέα επίθεση που δέχτηκαν δικαστικοί λειτουργοί σε ΜΜΕ κατά την διερεύνηση ποινικών υποθέσεων που αφορούν το επαγγελματικό ποδόσφαιρο. Επισημάναμε και τότε «Οι επιθέσεις αυτές προέρχονται από συγκρουόμενα επιχειρηματικά συμφέροντα και στοχεύουν να ασκήσουν προς όφελός τους πίεση σε Δικαστές και Εισαγγελείς. Η Ένωση Δικαστών και Εισαγγελέων γνωρίζει πολύ καλά τις μεθόδους που χρησιμοποιούνται και τους σκοπούς που επιδιώκονται από κάθε πλευρά και για το λόγο αυτό μένει μακριά από αυτόν τον επιχειρηματικό πόλεμο». 

Αμέσως μετά την εκλογή νέας Διοίκησης της Ένωσης το θέμα πρέπει να τεθεί και πάλι στο τραπέζι της συζήτησης. Αίτημα της Ένωσης θα είναι η απεμπλοκή των συναδέλφων από τη συμμετοχή τους σε τέτοιου είδους όργανα και επιτροπές. Η πράξη και η εμπειρία έδειξαν ότι το πλήγμα που επέρχεται στη Δικαιοσύνη είναι δυσανάλογα βαρύτερο από την προσδοκία βελτίωσης μιας ασθένειας που είναι ανίατη.