Δεν παραβιάστηκε η οικογενειακή ζωή, παρά την μεγάλη καθυστέρηση των διαδικασιών για την επιμέλεια ανηλίκου, γιατί υπήρξε συνεχής και ουσιαστική επικοινωνία του πατέρα με το παιδί του
ΑΠΟΦΑΣΗ
Μεϊντανάς κατά Ελλάδας της 22.05.2025 (προσφ. αριθ. 18847/23)
ΠΕΡΙΛΗΨΗ
Η προσφυγή αφορούσε την υπερβολική διάρκεια των διαδικασιών επιμέλειας ανήλικου παιδιού. Ο προσφεύγων παραπονέθηκε ότι η μεγάλη διάρκεια των διαδικασιών παραβίασε το δικαίωμα σεβασμού της οικογενειακής του ζωής.
Ο προσφεύγων παντρεύτηκε το 2005 και απέκτησε ένα γιο το 2007. Το ζευγάρι χώρισε το 2014. Η μητέρα έλαβε προσωρινή επιμέλεια και ρυθμίστηκε η επικοινωνία του πατέρα με το παιδί. Το 2015 η μητέρα άσκησε αγωγή για την οριστική επιμέλεια του παιδιού και το 2017 ο πατέρας άσκησε ανταγωγή. Στις 7 Σεπτεμβρίου 2021 το πρωτοβάθμιο δικαστήριο αποφάσισε να αναθέσει την οριστική επιμέλεια στον πατέρα, θεωρώντας ότι, ενώ και οι δύο γονείς ήταν σε θέση να φροντίσουν το παιδί, το παιδί επιθυμούσε να διαμείνει με τον πατέρα του και η επιθυμία του έπρεπε να γίνει σεβαστή.
Η μητέρα άσκησε έφεση και στις 6 Μαΐου 2022 το Εφετείο αποφάσισε ότι, ενώ η γνώμη του παιδιού έπρεπε να ληφθεί υπόψιν, το πρωτόδικο δικαστήριο δεν ήταν υποχρεωμένο να συμμορφωθεί με αυτήν, λαμβάνοντας υπόψη τη συναισθηματικά τεταμένη κατάσταση του ανηλίκου και τη ρήξη που προκλήθηκε από τη σοβαρή σύγκρουση μεταξύ των γονέων του. Το δικαστήριο έκρινε ότι παρότι και οι δύο γονείς ήταν κατάλληλοι για να φροντίζουν το παιδί, ήταν δε προς το συμφέρον του η ανάθεση της επιμέλειας στην μητέρα για να διατηρηθεί η σταθερότητα και η συνέχεια στο περιβάλλον διαβίωσης και στο σχολείο του παιδιού. Η απόφαση κατέστη αμετάκλητη μετά από απόφαση του Αρείου Πάγου. Κατά τη διαδικασία ασκήθηκαν πολλές ενδιάμεσες αιτήσεις και αγωγές και από τις δύο πλευρές, που επιμήκυναν τον χρόνο.
Η διαδικασία ξεκίνησε στις 11 Ιουνίου 2015 με την αγωγή της M.K. για ανάθεση της οριστικής επιμέλειας και ολοκληρώθηκε στις 27 Ιανουαρίου 2023 με την απόφαση του Αρείου Πάγου. Έτσι, η διαδικασία διήρκεσε επτά έτη και επτά μήνες σε τρεις βαθμούς δικαιοδοσίας.
Κατά το Δικαστήριο του Στρασβούργου παρότι η διάρκεια των διαδικασιών ήταν μεγάλη, ο προσφεύγων είχε συνεχή και ουσιαστική επικοινωνία με το παιδί και η καθυστέρηση δεν επηρέασε καθοριστικά το δικαίωμά του στην οικογενειακή ζωή. Άλλωστε ήταν και η συμπεριφορά και οι ενέργειες και του ιδίου που συνέβαλαν στις καθυστερήσεις.
Το ΕΔΔΑ διαπίστωσε ότι, αν και η διάρκεια των διαδικασιών ήταν υπέρμετρη, αυτό δεν είχε σημαντική επίπτωση στα δικαιώματα του προσφεύγοντος για σεβασμό της οικογενειακής του ζωής σύμφωνα με το άρθρο 8 και κήρυξε την προσφυγή απαράδεκτη ως προδήλως αβάσιμη.
ΑΝΑΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ ΜΕ ΤΗΝ ΕΥΓΕΝΙΚΗ ΑΔΕΙΑ ΤΗΣ https://www.echrcaselaw.com ΟΠΟΥ ΚΑΙ ΟΛΟΚΛΗΡΗ Η ΑΠΟΦΑΣΗ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δεν επιτρέπονται νέα σχόλια.