Την 26η Μαΐου 2011, ημέρα Πέμπτη και ώρα 19:30, διοργανώνεται από το Νομικό Συμβούλιο του Κράτους και την Επιστημονική Εταιρεία Διοικητικής Δικαιοσύνης στην Αίθουσα Επιστημονικών Διαλέξεων (Σεμιναρίων) της Κεντρικής Υπηρεσίας του Ν.Σ.Κ. (Ακαδημίας 68 και Χαριλάου Τρικούπη, 2ος όροφος) επιστημονική διάλεξη με θέμα: «Ο εύλογος χρόνος διάρκειας των αστικών, ποινικών και διοικητικών δικών κατά την νομολογία του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου Δικαιωμάτων του Ανθρώπου» και εισηγητές τους:
1) Κυριακή Παρασκευοπούλου, Πάρεδρο Ν.Σ.Κ.,
2) Ιωάννη Μπακόπουλο, Δ.Ν., Δικαστικό Αντιπρόσωπο Ν.Σ.Κ. και
3) Αλέξια Τραυλού, Δικηγόρο, LLM Δημοσίου Δικαίου.
Ο πολίτης στην Ελλάδα προσφεύγει εύκολα στα δικαστήρια και αυτό βέβαια το δικαίωμα δεν μπορεί να του το στερήσει κανείς. Ανάλογο πρόβλημα αντιμετωπίζει και η Ιταλία (μην νομίζετε οτι είμαστε οι μοναδικοί). Το φαινόμενο βέβαια αυτό και με δεδομένο οτι στη χώρα μας δεν υπάρχουν θεσμικοί μηχανισμοί ΄΄φιλτραρίσματος΄΄ των υποθέσεων πριν αυτές φτάσουν στη δικαιοσύνη (λ.χ. ο θεσμός της εξωδικαστικής επίλυσης της διαφοράς δεν πέτυχε και τούτο κατά την άποψη μου οφείλεται στο οτι δεν υπάρχει το υπόβαθρο εκείνο κουλτούρας στους έλληνες πολίτες, καλώς ή κακώς, που απαιτείται για την ευώδοση ενός τέτοιου θεσμού, δεν είναι δηλ. τόσο απλό το ζήτημα και απαιτεί μεγάλη συζήτηση αφού η ικανότητα των πολιτών να συμβιβάζονται αποτελεί απόρροια μιας μακρόχρονης ιστορικής συνέχειας για κάθε λαό ) έχει οδηγήσει, συνεχίζοντας μετά την παρέθενση, στη μεγάλη συσώρευση υποθέσεων και στη βραδεία απονομή δικαιοσύνης. Σαν χώρα, όμως, αυτό πρέπει να το αποδεχθούμε (αναφέρομαι στους κυβερνώντες). Πρέπει να αποδεχθούμε δηλ. οτι ο κίνδυνος βραδείας απονομής δικαιοσύνης αποτελεί ένα σοβαρό ενδεχόμενο και να αποδεχθούμε ακόμη και τα πρόστιμα που μπορούν να μας επιβληθούν γι αυτό το φαινόμενο (όπως έχουν αποδεχθεί τούτο και άλλες χώρες που αντιμετωπίζουν το ίδιο πρόβλημα) και όχι να μετατρέπουμε αυτή τη συσώρευση των υποθέσεων σε πίεση σε βάρος του Έλληνα Δικαστή, που αποβαίνει εν τέλει σε βάρος της ορθής απονομής δικαιοσύνης. Διότι και στην Ιταλία συμβαίνει κάτι ανάλογο, όπως και αλλού. Όμως εκεί ο δικαστής δεν πιέζεται διότι η χώρα αποδέχεται αυτήν την πραγματικότητα. Γι αυτό και βλέπετε να πέφτουν στη Β΄ εθνική μεγάλες ομάδες του καμπιονάτο και να περνά το κατώφλι της δικαιοσύνης ακόμη και ο πρωθυπουργός της χώρας και μάλιστα με την ίδια ευκολία όπως και ο κάθε απλός πολίτης.
ΑπάντησηΔιαγραφήΤα μέτρα γενικώς που λαμβάνονται για την ταχεία απονομή δικαοσύνης είναι αποσπασματικά. Μία φαινομενικά απλή τροποποίηση για να έχει αποτελέσματα μπορεί να απαιτεί προηγουμένως πολύ περισσότερες τροποποιήσεις άλλων νομοθετικών διατάξεων όπως βέβαια δεν σημαίνει οτι ένα μέτρο που έχει αποδώσει καρπούς σε οποιοδήποτε ζήτημα λ.χ. στη Γερμανία θα έχει οπωσδήποτε τα ίδια θετικά αποτελέσματα και στην Ελλάδα, διότι έχουμε και την τάση να μιμούμαστε και να εκθειάζουμε τους ξένους. Γι αυτό το τελευταίο θα κάνω ένα παραλληλισμό που δεν έχει σχέση με νομικά: Ο γνωστός κατασκευαστής αυτοκινήτων Πόρσε έχει κατασκευάσει (μηχανικά) και το γνωστό αυτοκίνητο μάρκας πόρσε (υψηλών ταχυτήτων) αλλά και το γνωστό επίσης φολγκσβάγκεν σκαραβέο ή χελώνα. Οι κινητήρες των δύο αυτοκινήτων είναι ίδιοι - αερόψυκτοι και ο κινητήρας της πόρσε μπορεί να τοποθετηθεί και στο σκαραβέο ( χελώνα ). Εάν όμως συμβεί αυτό το τελευταίο (τοποθετηθεί ο κινητήρας της πόρσε στη χελώνα) και ο οδηγός της χελώνας πατήσει τέρμα το γκάζι, η χελώνα φυσικά δεν θα πιάσει τα 250 χιλιόμετρα ανά ώρα της πόρσε αλλά μετά τα 160 το αυτοκίνητο θα διαλυθεί γιατί απλά, παρά την τροποποίηση του κινητήρα το αμάξωμα δεν θα αντέξει...!
ΑπάντησηΔιαγραφή