Τρίτη 28 Ιανουαρίου 2025

ΑΠ ποιν. 959/2024 - Συκοφαντική δυσφήμιση - ν. 5090/2024 - δεν είναι τρίτοι οι δικηγόροι

 Συκοφαντική δυσφήμιση - ν. 5090/2024

Δεν είναι τρίτοι οι δημόσιοι λειτουργοί ή υπαλλήλοι που συμπράττουν στην ποινική διαδικασία ή πολιτική ή διοικητική δίκη, όπως είναι ο εισαγγελέας, ο δικαστής, ο δικαστικός γραμματέας, ο οποίος συμπράττει στη διαδικασία της καταχώρισης της μήνυσης ή της ένορκης κατάθεσης μάρτυρα, οι ανακριτικοί υπάλληλοι, που ορίζονται από τον εισαγγελέα για τη διενέργεια προανακριτικών πράξεων, ο δικαστικός επιμελητής, ο οποίος ως άμισθος δημόσιος λειτουργός είναι αρμόδιος για την επίδοση δικογράφων και εξωδίκων εγγράφων ενόψει ή στο πλαίσιο πολιτικής δίκης

Επίσης δεν είναι τρίτοι οι δικηγόροι  οι οποίοι, στο πλαίσιο των καθηκόντων τους, λαμβάνουν γνώση των ισχυρισμών των διαδίκων, που αφορούν είτε τις υποθέσεις, που χειρίζονται οι ίδιοι, είτε άλλες υποθέσεις, που παρακολουθούν στο ακροατήριο του δικαστηρίου, αναμένοντας την εκδίκαση των υποθέσεων, στις οποίες παρίστανται οι ίδιοι

 

Ιστοσελίδα ΑΠ

 

 

Αριθμός 959/2024

ΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΤΟΥ ΑΡΕΙΟΥ ΠΑΓΟΥ

ΣΤ' ΠΟΙΝΙΚΟ ΤΜΗΜΑ

Συγκροτήθηκε από τους Δικαστές: Ελένη Κατσούλη, Αντιπρόεδρο του Αρείου Πάγου, Γεωργία Κατσιμαγκλή, Ελένη Μπερτσιά, Κωνσταντίνα Νάκου και Λεωνίδας Χατζησταύρου-Εισηγητή, Αρεοπαγίτες.

Συνήλθε σε δημόσια συνεδρίαση στο Κατάστημά του στις 21 Μαΐου 2024, με την παρουσία της Αντεισαγγελέως του Αρείου Πάγου Μαρίας Γκανέ (γιατί κωλύεται η Εισαγγελέας) και του Γραμματέως Χ. Α., για να δικάσει την αίτηση του αναιρεσείοντος - κατηγορουμένου Α. Λ. του Ε., κατοίκου ..., που εκπροσωπήθηκε από τον πληρεξούσιο δικηγόρο του Δημήτριο Ρήγα, για αναίρεση της αποφάσεως 695, 798/2023 του Τριμελούς Εφετείου Πλημμελημάτων Πειραιώς. Με υποστηρίζοντα την κατηγορία τον Ε.-Π. Κ. του Α., κάτοικο ..., που δεν εμφανίστηκε.

Το Τριμελές Εφετείο Πλημμελημάτων Πειραιώς με την ως άνω απόφασή του διέταξε όσα λεπτομερώς αναφέρονται σ' αυτή, και o αναιρεσείων - κατηγορούμενος ζητεί την αναίρεση αυτής, για τους λόγους που αναφέρονται στην υπ'αριθμ. πρωτ.996/5-2-2024 αίτησή του αναιρέσεως, η οποία καταχωρίστηκε στο οικείο πινάκιο με τον αριθμό 219/2024.

Αφού άκουσε Ι)Την Αντεισαγγελέα, που πρότεινε: 1) να απορριφθεί η κρινόμενη αίτηση αναίρεσης και 2) να παρατεθεί στο σκεπτικό της αποφάσεως η νέα διάταξη του άρθρου 363 ΠΚ, όπως αντικαταστάθηκε με άρθρο 54 Ν. 5090/2024 μετά την απάλειψη των προισχυσάντων άρθρων 362- 363 ΠΚ.
ΙΙ)Τον πληρεξούσιο δικηγόρο του αναιρεσείοντος που ζήτησε όσα αναφέρονται στα σχετικά πρακτικά.

ΣΚΕΦΘΗΚΕ ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΟ ΝΟΜΟ

Η υπό κρίση από 2-2-2024 αίτηση του Α. Λ. του Ε., κατοίκου ..., που επιδόθηκε στον Εισαγγελέα του Αρείου Πάγου στις 5-2-2024, για αναίρεση της υπ` αριθμ. 695, 798/2023 απόφασης του Τριμελούς Εφετείου Πλημμελημάτων ..., ασκήθηκε νομότυπα και εμπρόθεσμα (άρθρα 464, 466 παρ. 1, 473 παρ. 2, 3, 474 παρ. 2Α, 4, 504 παρ. 1 και 505 ΚΠΔ). Είναι, συνεπώς, αυτή παραδεκτή και πρέπει να ερευνηθεί περαιτέρω κατ' ουσίαν. H συζήτηση γίνεται σαν να ήταν παρών και ο υποστηρίζων την κατηγορία Ε. - Π. Κ., κάτοικος ..., αφού αυτός κλητεύθηκε νομότυπα και εμπρόθεσμα από τον Εισαγγελέα του Αρείου Πάγου, με την υπ' αριθμ. 219/2024 κλήση του, προκειμένου να παραστεί διά συνηγόρου στο ακροατήριο του Δικαστηρίου τούτου, κατά την αναφερόμενη στην αρχή της παρούσας απόφασης δικάσιμο, όπως προκύπτει από τα με ημερομηνίες 1-3-2024 και 29-2-2024 αποδεικτικά επίδοσης του αστυφύλακα Π. Ν. και του επιμελητή δικαστηρίων Β. Ρ. αντιστοίχως, πλην όμως δεν εμφανίστηκε στο Δικαστήριο τούτο (άρθρ. 515 παρ. 2 ΚΠΔ).

Από τη διάταξη του άρθρου 2 παρ. 1 του ΠΚ, με την οποία ορίζεται ότι "Αν από την τέλεση της πράξης έως την αμετάκλητη εκδίκασή της ίσχυσαν περισσότερες διατάξεις νόμων, εφαρμόζεται αυτή που στη συγκεκριμένη περίπτωση οδηγεί στην ευμενέστερη μεταχείριση του κατηγορουμένου", προκύπτει ότι καθιερώνεται με αυτήν η αρχή της αναδρομικότητας του επιεικέστερου νόμου, που ίσχυσε από την τέλεση της πράξης μέχρι του χρόνου της αμετάκλητης εκδίκασης της υπόθεσης, είναι δε επιεικέστερος ο νόμος που - στη συγκεκριμένη κάθε φορά περίπτωση και όχι αφηρημένα - οδηγεί στην ευμενέστερη μεταχείριση του κατηγορουμένου. Ως επιεικέστερος νόμος θεωρείται όχι μόνο αυτός που προσδιορίζει το είδος και το ύψος της ποινής, αλλά και κάθε διάταξη, που μπορεί να επηρεάσει την τύχη του κατηγορουμένου. Προδήλως, είναι ευμενέστερος για τον κατηγορούμενο ο μεταγενέστερος του χρόνου τέλεσης της πράξης νόμος, όταν καθιστά την πράξη ανέγκλητη. Εξάλλου, από τον συνδυασμό των διατάξεων των άρθρων 514 και 511 εδ. τελευταίο του ΚΠΔ (όπως το τελευταίο τροποποιήθηκε με το άρθρο 156 του ν. 4855/2021), προκύπτει ότι, στην περίπτωση που μετά τη δημοσίευση της προσβαλλόμενης απόφασης μεταβλήθηκε το νομοθετικό καθεστώς, όσον αφορά στα στοιχεία της αξιόποινης πράξης ή και την προβλεπόμενη ποινή, κύρια ή παρεπόμενη, ο Άρειος Πάγος εφαρμόζει και αυτεπαγγέλτως, κατά το άρθρο 2 του ΠΚ, τον νόμο που ίσχυε από την τέλεση της πράξης έως τη δημοσίευση της απόφασης του Αρείου Πάγου και περιέχει τις ευμενέστερες για τον κατηγορούμενο διατάξεις, εφόσον η αίτηση αναίρεσης είναι παραδεκτή, ανεξάρτητα από την εμφάνιση ή μη του κατηγορουμένου κατά τη συζήτηση της τελευταίας (Ολ. ΑΠ 3/1995, ΑΠ 1350/2022, ΑΠ 436/2020, ΑΠ 258/2020). Εξάλλου, σύμφωνα με τις διατάξεις των άρθρων 362 εδ. α` και 363 εδ. α` του ΠΚ, όπως ίσχυαν πριν τον ν. 5090/2024, για τη στοιχειοθέτηση του εγκλήματος της συκοφαντικής δυσφήμησης απαιτείται, αντικειμενικώς μεν, ισχυρισμός ή διάδοση από το δράστη για άλλον, ενώπιον τρίτου, ψευδούς γεγονότος, το οποίο μπορεί να βλάψει την τιμή και την υπόληψη του άλλου, υποκειμενικώς δε άμεσος δόλος, ο οποίος περιλαμβάνει, αφενός μεν τη γνώση του δράστη ότι ο ισχυρισμός ή η διάδοση του γεγονότος ενώπιον τρίτου δύναται να βλάψει την τιμή ή την υπόληψη εκείνου, στον οποίο αποδίδεται, καθώς και τη γνώση ότι το γεγονός αυτό είναι ψευδές και μπορεί να βλάψει την τιμή και την υπόληψη του άλλου, αφετέρου δε τη θέληση του δράστη να ισχυρισθεί ή διαδώσει ενώπιον τρίτου το γεγονός αυτό. Όπως δε γινόταν δεκτό από τη νομολογία, ο ισχυρισμός για το δυσφημιστικό γεγονός μπορούσε να γίνει και με κατάθεση δικογράφου ή με επίδοση εξωδίκου μέσω δικαστικού επιμελητή, οπότε γνώση των ισχυρισμών, που περιέχονταν σ` αυτό, λάμβαναν οι δικαστές, ο εισαγγελέας, οι υπάλληλοι της γραμματείας, ο δικαστικός επιμελητής και γενικά όλα τα πρόσωπα, τα οποία, από καθήκον, λάμβαναν γνώση του περιεχομένου του. Δηλαδή, στην έννοια του τρίτου, σύμφωνα με τις ανωτέρω διατάξεις, περιλαμβανόταν οποιοδήποτε, πλην του δυσφημούμενου, φυσικό πρόσωπο ή αρχή, όπως ο γραμματέας, ο δικαστικός επιμελητής, οι δικαστές, οι εισαγγελείς κ.λ.π., που έλαβαν γνώση με οποιονδήποτε τρόπο του δυσφημιστικού ισχυρισμού ή της διάδοσης, έστω και κατά την εκτέλεση των καθηκόντων τους, αρκεί το γεγονός να ήταν επιλήψιμο γι` αυτόν, στον οποίο αποδιδόταν (Ολ. ΑΠ 3/2021, ΑΠ 174/2023, ΑΠ 1489/2022). Ήδη, δυνάμει των άρθρων 54 και 138 παρ. 1 του ν. 5090/2024, από 1-5-2024 το άρθρο 363 του ΠΚ τροποποιήθηκε ως ακολούθως: "Όποιος με οποιονδήποτε τρόπο ενώπιον τρίτου ισχυρίζεται ή διαδίδει για κάποιον άλλον εν γνώσει του ψευδές γεγονός που μπορεί να βλάψει την τιμή ή την υπόληψη του άλλου τιμωρείται με φυλάκιση τουλάχιστον τριών (3) μηνών και χρηματική ποινή και αν τελεί την πράξη δημόσια με οποιονδήποτε τρόπο ή μέσω του διαδικτύου, με φυλάκιση τουλάχιστον έξι (6) μηνών και χρηματική ποινή. Στην έννοια του τρίτου δεν περιλαμβάνονται δημόσιοι λειτουργοί ή υπάλληλοι που λαμβάνουν γνώση των ισχυρισμών για τα διάδικα μέρη, κατά την ενάσκηση καθήκοντος στο πλαίσιο πολιτικής, ποινικής ή διοικητικής δίκης". Με τη νέα αυτή διάταξη, πέραν της κατάργησης της απλής δυσφήμησης, ορίζεται για τη συκοφαντική δυσφήμηση ότι, από την έννοια του τρίτου, αποδέκτη της διάδοσης, εξαιρούνται τα πρόσωπα που λαμβάνουν υποχρεωτικά γνώση του δυσφημιστικού ισχυρισμού κατά την άσκηση των καθηκόντων τους. Αυτό ισχύει για τους δημόσιους λειτουργούς ή υπαλλήλους που συμπράττουν στην ποινική διαδικασία ή πολιτική ή διοικητική δίκη, όπως είναι ο εισαγγελέας, ο δικαστής, ο δικαστικός γραμματέας, ο οποίος συμπράττει στη διαδικασία της καταχώρισης της μήνυσης ή της ένορκης κατάθεσης μάρτυρα, οι ανακριτικοί υπάλληλοι, που ορίζονται από τον εισαγγελέα για τη διενέργεια προανακριτικών πράξεων, ο δικαστικός επιμελητής, ο οποίος ως άμισθος δημόσιος λειτουργός είναι αρμόδιος για την επίδοση δικογράφων και εξωδίκων εγγράφων ενόψει ή στο πλαίσιο πολιτικής δίκης (βλ. αιτιολογική έκθεση ν. 5090/2024). Η ως άνω ρύθμιση, που αποδεσμεύει την έκφραση των απόψεων και ισχυρισμών των διάδικων μερών, ενόψει δίκης ή κατά τη διάρκεια της δίκης, γραπτώς ή προφορικώς, από το αδίκημα της συκοφαντικής δυσφήμησης, ασφαλώς έχει εφαρμογή και στους δικηγόρους, οι οποίοι, στο πλαίσιο των καθηκόντων τους, λαμβάνουν γνώση των ισχυρισμών των διαδίκων, που αφορούν είτε τις υποθέσεις, που χειρίζονται οι ίδιοι, είτε άλλες υποθέσεις, που παρακολουθούν στο ακροατήριο του δικαστηρίου, αναμένοντας την εκδίκαση των υποθέσεων, στις οποίες παρίστανται οι ίδιοι. Όπως δε ορίζεται στον Δικηγορικό Κώδικα (ν. 4194/2013), " Ο δικηγόρος είναι δημόσιος λειτουργός. Το λειτούργημα του αποτελεί θεμέλιο του κράτους δικαίου" (άρθρ. 1 παρ. 1), "Ο δικηγόρος είναι συλλειτουργός της δικαιοσύνης. Η θέση του είναι θεμελιώδης, ισότιμη, ανεξάρτητη και αναγκαία για την απονομή της" (άρθρ. 2), επιπλέον δε, κατά το άρθρο 38 του ίδιου Κώδικα, "Ο δικηγόρος οφείλει να τηρεί αυστηρά εχεμύθεια για όσα του εμπιστεύεται ο εντολέας του κατά την ανάθεση και εκτέλεση της εντολής ή πληροφορείται κατά τη διάρκεια του χειρισμού της".
Στην προκειμένη περίπτωση, όπως προκύπτει από την προσβαλλόμενη υπ' αριθμ. 695, 798/2023 απόφαση του Τριμελούς Εφετείου Πλημμελημάτων ..., που δίκασε σε δεύτερο βαθμό, ο αναιρεσείων-κατηγορούμενος κρίθηκε ένοχος για την αξιόποινη πράξη της συκοφαντικής δυσφήμησης (άρθρ. 363-362 ΠΚ) και συγκεκριμένα για το ότι: "Στον ..., στις ...-2016, ισχυρίστηκε, ενώπιον τρίτου, για κάποιον άλλον γεγονός που μπορούσε να βλάψει την τιμή ή την υπόληψή του, το δε γεγονός ήταν ψευδές και ο κατηγορούμενος γνώριζε το ψευδές αυτού και, ειδικότερα στον προαναφερόμενο τόπο και χρόνο, υπό την ιδιότητά του ως νόμιμος εκπρόσωπος της εταιρείας με την επωνυμία "...", κατά τη συζήτηση ενώπιον του Μονομελούς Πρωτοδικείου ... της από 26-10-2015, αριθ. κατάθεσης 6421/2015 αγωγής του πρώην εργαζομένου της τελευταίας - παρισταμένου προς υποστήριξη της κατηγορίας σε βάρος της Έ. - Π. Κ., με την οποία ζητούσε την καταβολή του συνολικού ποσού των 101.896 ευρώ, με βάση αξιώσεις του που θεμελιώνονταν στη σύμβαση εργασίας, προς αντίκρουση των αγωγικών ισχυρισμών και απόρριψη της ένδικης αγωγής, πρόβαλε στο ακροατήριο την ένσταση πλαστότητας των καρτελών των ταχογράφων των ..., που οδηγούσε ο ενάγων εργαζόμενος ήτοι προσκομισθέντων από τον τελευταίο αποδεικτικών μέσων δια των προτάσεών του στη συγκεκριμένη πολιτική δίκη και προς απόδειξη των πραγματικών περιστατικών που θεμελίωναν την αγωγή, κατονομάζοντας αυτόν ως πλαστογράφο, αν και γνώριζε ότι ο ισχυρισμός αυτός ήταν ψευδής και μπορούσε να βλάψει την τιμή και την υπόληψη του παρισταμένου για την υποστήριξη της κατηγορίας". Εξάλλου, στο σκεπτικό της απόφασης, αναφέρονται, μεταξύ άλλων και τα ακόλουθα: "Περαιτέρω, αποδείχθηκε ότι ο προβληθείς στο ακροατήριο του Μονομελούς Πρωτοδικείου ..., κατά τη δικάσιμο της ...-2016, ψευδής ισχυρισμός του κατηγορουμένου, ότι δήθεν ο παριστάμενος για την υποστήριξη της κατηγορίας πλαστογράφησε το αντίγραφο των δίσκων των ταχογράφων, μπορούσε να βλάψει την τιμή και την υπόληψη του τελευταίου, καθόσον ενείχε αμφισβήτηση της προσωπικής του εντιμότητας και αξιοπρέπειας, καθώς και της ηθικής υπόστασής του στην κοινωνία, περιήλθε δε, σε γνώση αορίστου αριθμού προσώπων, μεταξύ των οποίων η σύνθεση του Μονομελούς Πρωτοδικείου ..., κατά τη δικάσιμο της ...-2016 και οι παριστάμενοι κατά τη συνεδρίαση δικηγόροι". Δηλαδή, ο αναιρεσείων καταδικάστηκε για τη συκοφαντική δυσφήμηση σε βάρος του εγκαλούντος, που έλαβε χώρα ενώπιον του Μονομελούς Πρωτοδικείου ..., με την προβολή, εκ μέρους της εκπροσωπούμενης από τον ως άνω (αναιρεσείοντα) εταιρείας, με την επωνυμία "...", του ισχυρισμού ότι τα προσκομισθέντα στο Δικαστήριο από τον υποστηρίζοντα την κατηγορία, προς υποστήριξη εργατικής αγωγής του κατά της ως άνω εταιρείας, φωτοαντίγραφα των καρτελών των ταχογράφων των οδηγούμενων από αυτόν Φ.Δ.Χ. αυτοκινήτων της εταιρείας ήταν πλαστά, καθόσον έλαβαν γνώση των ψευδών και συκοφαντικών περιστατικών, που περιλαμβάνονταν στον ως άνω ισχυρισμό, η σύνθεση του ως άνω Δικαστηρίου και οι παριστάμενοι κατά τη συνεδρίαση εκείνης της δικασίμου (...-2016) δικηγόροι. Όμως, όπως προεκτέθηκε, μετά τη δημοσίευση της προσβαλλόμενης απόφασης και συγκεκριμένα, από την 1-5-2024 η πράξη, για την οποία καταδικάστηκε ο αναιρεσείων, κατέστη ανέγκλητη, καθόσον τόσο ο Δικαστής, που εκδίκασε τη συγκεκριμένη υπόθεση, όσο και ο γραμματέας της έδρας, καθώς επίσης και οι παριστάμενοι, κατά τη συνεδρίαση του Δικαστηρίου δικηγόροι, οι οποίοι, κατά την προσβαλλόμενη απόφαση, φέρονται ότι έλαβαν γνώση των ψευδών και δυσφημιστικών ισχυρισμών του κατηγορουμένου, που ενεργούσε ως νόμιμος εκπρόσωπος της ως άνω εταιρείας, δεν θεωρούνται τρίτοι κατά την έννοια του άρθρου 363 ΠΚ, όπως ισχύει μετά τον ν. 5090/2024. Ενόψει αυτών και, εφόσον η υπό κρίση αίτηση αναίρεσης είναι παραδεκτή, το παρόν Δικαστήριο πρέπει, σύμφωνα με τα προαναφερθέντα, να αναιρέσει την προσβαλλόμενη απόφαση και να κηρύξει αθώο τον αναιρεσείοντα για την ανωτέρω πράξη, κατά τα οριζόμενα ειδικότερα στο διατακτικό, ενώ παρέλκει η εξέταση των λόγων της αίτησης αναίρεσης.

ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ

Αναιρεί την υπ` αριθμ. 695, 798/2023 απόφαση του Τριμελούς Εφετείου Πλημμελημάτων ....

Κηρύσσει αθώο τον αναιρεσείοντα, Α. Λ. του Ε., κάτοικο ..., για το ότι: "Στον ..., στις ...-2016, ισχυρίστηκε, ενώπιον τρίτου, για κάποιον άλλον γεγονός που μπορούσε να βλάψει την τιμή ή την υπόληψή του, το δε γεγονός ήταν ψευδές και ο κατηγορούμενος γνώριζε το ψευδές αυτού και, ειδικότερα στον προαναφερόμενο τόπο και χρόνο, υπό την ιδιότητά του ως νόμιμος εκπρόσωπος της εταιρείας με την επωνυμία "...", κατά τη συζήτηση ενώπιον του Μονομελούς Πρωτοδικείου ... της από 26-10-2015, αριθ. κατάθεσης 6421/2015 αγωγής του πρώην εργαζομένου της τελευταίας - παρισταμένου προς υποστήριξη της κατηγορίας σε βάρος της Έ. - Π. Κ., με την οποία ζητούσε την καταβολή του συνολικού ποσού των 101.896 ευρώ, με βάση αξιώσεις του που θεμελιώνονταν στη σύμβαση εργασίας, προς αντίκρουση των αγωγικών ισχυρισμών και απόρριψη της ένδικης αγωγής, πρόβαλε στο ακροατήριο την ένσταση πλαστότητας των καρτελών των ταχογράφων των ..., που οδηγούσε ο ενάγων εργαζόμενος ήτοι προσκομισθέντων από τον τελευταίο αποδεικτικών μέσων δια των προτάσεών του στη συγκεκριμένη πολιτική δίκη και προς απόδειξη των πραγματικών περιστατικών που θεμελίωναν την αγωγή, κατονομάζοντας αυτόν ως πλαστογράφο, αν και γνώριζε ότι ο ισχυρισμός αυτός ήταν ψευδής και μπορούσε να βλάψει την τιμή και την υπόληψη του παρισταμένου για την υποστήριξη της κατηγορίας".

Κρίθηκε και αποφασίσθηκε στην Αθήνα στις 18 Ιουνίου 2024.

Δημοσιεύθηκε στην Αθήνα σε δημόσια συνεδρίαση στο ακροατήριό του στις 12 Ιουλίου 2024.

Η ΑΝΤΙΠΡΟΕΔΡΟΣ Ο ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ

 





 

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Θα θέλαμε να σας ενημερώσουμε, αναφορικά με τα σχόλια που δημοσιεύονται ότι:
1) Δε θα δημοσιεύονται δυσφημιστικά και εξυβριστικά σχόλια
2) Δε θα δημοσιεύονται ΑΣΧΕΤΑ σχόλια σε ΑΣΧΕΤΕΣ αναρτήσεις
3) Δε θα δημοσιεύονται επαναλαμβανόμενα σχόλια στην ίδια ανάρτηση
4) Δε θα δημοσιεύονται σχόλια σε Greeklish


5) Σχόλια σε ενυπόγραφα άρθρα θα δημοσιεύονται μόνον εφόσον και αυτά είναι ενυπόγραφα.
6) Σχόλια σε ενυπόγραφο σχόλιο θα δημοσιεύονται μόνον εφόσον και αυτά είναι ενυπόγραφα.

7) ΤΑ ΣΧΟΛΙΑ ΔΗΜΟΣΙΕΥΟΝΤΑΙ ΜΟΝΟ ΣΤΙΣ ΑΝΑΡΤΗΣΕΙΣ ΠΟΥ ΥΠΑΡΧΕΙ ΣΧΕΤΙΚΗ ΕΠΙΣΗΜΑΝΣΗ "ΕΠΙΤΡΕΠΟΝΤΑΙ ΣΧΟΛΙΑ"


Η ΑΝΑΡΤΗΣΗ ΤΩΝ ΣΧΟΛΙΩΝ ΔΕ ΣΗΜΑΙΝΕΙ ΟΤΙ ΥΙΟΘΕΤΟΥΝΤΑΙ ΑΠΌ ΤΗ ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΗ