Μείωση μισθών και συντάξεων στην οικονομική κρίση. Μη απόκλιση της νομολογίας του Ανωτάτου Δικαστηρίου. Εύλογη και δικαιολογημένη προσωρινή μείωση. Μη παραβίαση της δίκαιης δίκης και του σεβασμού της περιουσίας
ΑΠΟΦΑΣΗ
Κωνσταντίνου κ.α. κατά Κύπρου της 13.11.2025 (προσφ. αριθ. 77396/14 και 4 άλλες)
ΠΕΡΙΛΗΨΗ
Τετρακόσιοι πενήντα (450) Κύπριοι δημόσιοι υπάλληλοι και συνταξιούχοι κατέθεσαν προσφυγές κατά των μέτρων λιτότητας που επιβλήθηκαν κατά την οικονομική κρίση. Οι προσφεύγοντες υπέστησαν μειώσεις στους μισθούς και τις συντάξεις τους μέσω έκτακτης εισφοράς που κυμαινόταν από 0,8% έως 3,5% ανάλογα με το ύψος των απολαβών. Για την πρώτη ομάδα προσφευγόντων (προσφυγή αριθ. 77396/14), οι μειώσεις ίσχυσαν από την 1η Σεπτεμβρίου 2011 έως τις 31 Δεκεμβρίου 2016. Για τις υπόλοιπες ομάδες, οι μειώσεις διήρκεσαν από την 1η Δεκεμβρίου 2012 έως την 1η Ιανουαρίου 2023.
Το Ανώτατο Δικαστήριο της Κύπρου απέρριψε τις προσφυγές τους σε αποφάσεις του 2018-2020. Στην υπόθεση Χαραλάμπους (2018), το δικαστήριο έκρινε ότι μόνο ο πυρήνας του δικαιώματος στον μισθό προστατευόταν συνταγματικά και ότι η μικρή μείωση δεν αποτελούσε στέρηση αλλά περιορισμό δικαιολογημένο από το δημόσιο συμφέρον λόγω της οικονομικής κρίσης. Στην υπόθεση Αυγουστή (2020), το Ανώτατο Δικαστήριο ακολούθησε το προηγούμενο της Χαραλάμπους, διακρίνοντας την υπόθεση Κουτσελίνη – Ιωαννίδου (2014) όπου το δικαστήριο είχε κρίνει αντισυνταγματική την αναστολή συντάξεων, επειδή στην τελευταία η παρέμβαση ήταν μόνιμη και οι προσφεύγοντες είχαν χάσει πλήρως ή μερικώς τις συντάξεις τους.
Το ΕΔΔΑ διαπίστωσε ότι δεν υπήρξε απόκλιση στη νομολογία του Ανωτάτου Δικαστηρίου που να παραβιάζει το δικαίωμα σε δίκαιη δίκη. Το δικαστήριο παρείχε εύλογες εξηγήσεις για τις διαφορετικές προσεγγίσεις, διακρίνοντας τις υποθέσεις με βάση τα πραγματικά περιστατικά τους. Το νεοσυσταθέν Ανώτατο Συνταγματικό Δικαστήριο επιβεβαίωσε επίσης την απουσία σύγκρουσης στη νομολογία.
Όσον αφορά την προστασία της περιουσίας, το Δικαστήριο έκρινε ότι τα μέτρα εξυπηρετούσαν θεμιτό σκοπό δημοσίου συμφέροντος κατά την περίοδο σοβαρής οικονομικής κρίσης με υπερβολικό δημοσιονομικό έλλειμμα που απειλούσε τη χρεοκοπία. Οι μειώσεις ήταν μέτριες (0,8%-3,5%), προσωρινές και κλιμακωτές με βάση το εισόδημα, προστατεύοντας τους χαμηλόμισθους. Το Δικαστήριο τόνισε το ευρύ περιθώριο εκτίμησης των κρατών σε θέματα οικονομικής και κοινωνικής πολιτικής κατά τη διάρκεια κρίσεων και ότι η ύπαρξη εναλλακτικών λύσεων δεν καθιστά τα ληφθέντα μέτρα αδικαιολόγητα.
Το ΕΔΔΑ δεν διαπίστωσε παραβίαση του άρθρου 6 παρ. 1 και του άρθρου 1 του Πρώτου Πρωτοκόλλου, κρίνοντας ως απαράδεκτο το παράπονο βάσει του άρθρου 1 του Πρωτοκόλλου αριθ. 12 περί διάκρισης.
ΑΝΑΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ ΜΕ ΤΗΝ ΕΥΓΕΝΙΚΗ ΑΔΕΙΑ ΤΗΣ https://www.echrcaselaw.com ΟΠΟΥ ΚΑΙ ΟΛΟΚΛΗΡΗ Η ΑΠΟΦΑΣΗ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δεν επιτρέπονται νέα σχόλια.