Δελτίο Τύπου
Κατηγορία: Δελτία Τύπου, Αρχική Σελίδα | Ημ/νία Δημοσίευσης : 3/10/2014
Σήμερα εορτάζουμε την ιερή μνήμη του Αγίου Διονυσίου του Αρεοπαγίτη, του προστάτη της πόλης μας αλλά και του προστάτη του Δικαστικού Σώματος. Του Αγίου Διονυσίου που καθιερώθηκε και ως ο πολιούχος των νομικών επιστημόνων εν γένει.
Ο Άγιος Διονύσιος, γόνος οικογένειας αρχόντων της πόλης της Αθήνας, διακρινόταν για τη σύνεση, τη σοφία και την ευρυμάθεια του. Υπήρξε από τους πρώτους Χριστιανούς της πόλης των Αθηνών, ισότιμος συνομιλητής του Αποστόλου Παύλου ο οποίος τον όρισε και επίσκοπο Αθηνών (αν και κάποιες πηγές αναφέρουν ως τέτοιο τον Ιερόθεο και διάδοχο του τον Διονύσιο).
Αυτονόητα ο εορτασμός της μνήμης του έχει μεγάλη σημασία για εμάς τους Χριστιανούς. Ωστόσο ο βιος του, σύμφωνα με όσα γνωρίζουμε για αυτόν, τον καθιστά πηγή έμπνευσης για όλους, ιδίως τους νομικούς και έχουμε πολλά να διδαχθούμε.
Πρώτα από όλα μαθαίνουμε πως στην επιστήμη μας οφείλουμε να είμαστε φιλομαθείς. Όπως αυτός ταξίδευε, μελετούσε και μορφωνόταν μέχρι μεγάλη ηλικία, έτσι και εμείς πρέπει να μην μένουμε επιστημονικά και κοινωνικά στάσιμοι. Η νομική επιστήμη έχει συνέχεια, παράδοση και βασικές παραδοχές, αλλά συνεχώς εξελίσσεται ακολουθώντας τη δυναμική πορεία της κοινωνίας.
Το ίδιο οφείλουμε να κάνουμε και εμείς, διότι σε εμάς προσφεύγουν οι αδύναμοι αναζητώντας το αγαθό της δικαιοσύνης. Για να επιτελέσουμε το ρόλο μας δεν πρέπει ποτέ να σταματούμε να μελετούμε, να ρωτάμε, να διαβάζουμε, να δοκιμάζουμε.
Το πιο αξιοζήλευτο όμως χαρακτηριστικό του Αγίου Διονυσίου ήταν η πίστη του στις ιδέες και η συνείδηση του. Σύμφωνα με τις πηγές που διαθέτουμε, ο Άγιος Διονύσιος μαρτύρησε δια ξίφους Αυτοκράτορα, πιθανότατα του Δομιτιανού αφού πρώτα τον διέβαλαν και τον συκοφάντησαν και ενώ ο ίδιος αρνήθηκε να συμβιβασθεί προκειμένου να σώσει τη ζωή του. Από εμάς τους νομικούς δεν απαιτείται φυσικά μια τέτοια θυσία. Ωστόσο προκύπτει, αβίαστα, η σημασία του να είναι πιστός ο νομικός πρώτα από όλα στη συνείδηση του. Αυτή είναι η πυξίδα μας για να ερμηνεύσουμε τους νόμους και σε αυτήν μόνο οφείλουμε υπακοή.
Πολύ περισσότερο ισχύουν αυτά για τους δικαστές. Σήμερα μάλιστα που τα πάντα γύρω μας αλλάζουν καθημερινά ,σε παγκόσμιο και εθνικό επίπεδο, αυτά είναι τα όπλα μας : η φιλομάθεια, η προσαρμοστικότητα και η συνείδηση μας.
Η Δικαιοσύνη είναι το θεμέλιο της Δημοκρατίας μας, και θεματοφύλακες της Δικαιοσύνης είμαστε όλοι μας και ως τέτοιοι πρέπει πάντα να αναλογιζόμαστε το βάρος της ευθύνης που κουβαλάμε όταν νομοθετούμε, όταν δικάζουμε, όταν υπερασπιζόμαστε τα συμφέροντα των πολιτών.
Στη Δημοκρατία όλοι μας και όλα, ακόμα και οι δικαστικές αποφάσεις, μπορούν να είναι αντικείμενο κριτικής. Αυτό δεν το αρνείται κανείς. Τούτο όμως δεν μπορεί να φθάνει ως την άρνηση εφαρμογής των νόμων ή το μη σεβασμό των δικαστικών αποφάσεων.
Ως ανθρώπινα δημιουργήματα και οι νόμοι και οι δικαστικές αποφάσεις είναι από τη φύση τους ατελείς. Ωστόσο ιστορικά έχουν κριθεί οι καλύτερες, αν όχι οι μοναδικές, μέθοδοι προκειμένου να δομήσουμε τη ζωή μας σε κοινωνίες. Και για τα δύο έχουν προβλεφθεί τρόποι να ανατραπούν. Οι μεν νόμοι με νέα νομοθεσία ή με δικαστική απόφαση που θα κρίνει τη συνταγματικότητά τους, οι δε δικαστικές αποφάσεις μπορούν να επανακριθούν σε ανώτερο βαθμό.
Όποιος θεωρεί πως στη Δημοκρατία υπάρχουν άλλοι τρόποι να ανατρέψει είτε τους νόμους είτε τις δικαστικές αποφάσεις σφάλλει, και πιθανότατα κινείται από ταπεινά ή ιδιοτελή αίτια.
Αυτές οι παραδοχές είναι αυτονόητες, αλλά συχνά τις ξεχνάμε.
Και εδώ έγκειται ο θεσμικός ρόλος ημών των νομικών. Εμείς οφείλουμε να υπερασπιζόμαστε το κύρος των Νόμων και της Δικαιοσύνης. Εμείς πρώτοι οφείλουμε να δεχόμαστε την κριτική, γιατί όταν ασκείται καλόπιστα, ενδυναμώνει τους θεσμούς. Εμείς όμως είμαστε αυτοί που πρέπει δημόσια να βάζουμε στη θέση τους όσους, για προσωπικά οφέλη ή σκοπιμότητες, κινούνται κακόπιστα και υπονομεύουν την εφαρμογή των νόμων και την ισχύ των δικαστικών αποφάσεων.
Κυρίες και κύριοι,
Όσο και αν η χώρα μας δοκιμάστηκε τα τελευταία χρόνια από την κρίση, όσο και αν οι θεσμοί μας πέρασαν δύσκολες μέρες η δικαιοσύνη , παρά τα τόσα προβλήματα, άντεξε. Και άντεξε χάρη στη φιλοτιμία όλων των λειτουργών της, των δικαστών, των δικηγόρων και των εργαζόμενων στις δικαστικές αρχές.
Ήρθε η ώρα να προχωρήσουμε, να επιταχύνουμε τους ρυθμούς, να παράσχουμε ακόμα μεγαλύτερο δίκτυ προστασίας στον αδύναμο πολίτη. Φυσικά χρειάζονται χρήματα, νέες υποδομές και άλλες υλικές προϋποθέσεις, αλλά μη ξεχνάτε ότι το κύριο δομικό στοιχείο της μεταρρύθμισης είμαστε εμείς, οι θεματοφύλακες της.
Και εμείς, επειδή γνωρίζουμε το ρόλο μας και τον σεβόμαστε, θα πάμε την Ελληνική Δικαιοσύνη πιο μπροστά κόντρα στο λαϊκισμό, κόντρα στα συμφέροντα και κόντρα σε όσους επιθυμούν μια Δικαιοσύνη φοβική και ποδηγετούμενη.
Παρακαλώ, όταν φύγετε από δω, πείτε στα παιδιά σας, στους φίλους σας, ότι η Ελληνική Δικαιοσύνη η οποία λειτουργεί με ψυχραιμία και νηφαλιότητα ούτε φοβάται, ούτε χειραγωγείται.
Χρόνια σας πολλά!
ακομα περιμενουμε εκεινη την καταργηση των απαραδεκτων διαταξεων του 4055...
ΑπάντησηΔιαγραφήΣυγγνωμη, αλλα πως να μην υπαρξει καθυστερηση στην απονομη δικαιοσυνης...
ΑπάντησηΔιαγραφήσκεφτομαι το ατυχημα στη Βεροια...
Αμα γινονταν στην Αγγλια ή σε αλλη χωρα του κοινου δικαιου, σε ποινικο κομματι, ο οδηγος πιθανοτατα ηδη θα ειχε ομολογησει την ενοχη του, θα του ειχε επιβληθει σε συμφωνια με την εισαγγελια μια ποινη εκτιτεα 2-3 χρονων σε φυλακη, +1-2 χρονια κοινωφελης εργασια.. σε αστικο κομματι, εξωδικαστικα, βασει των σχετικων υπαρχουσων παγιων αρχων και των πινακων που υπαρχουν, θα υπολογιζονταν και θα καταβαλλονταν οι αποζημιωσεις χωρις εμπλοκη κανενος δικαστηριου. απασχοληση: του προανακριτικου τμηματος της τροχαιας, 1 εισαγγελεα και 1 δικαστη να επικυρωσει απλως την ποινη. Μια ανεξαρτηρτη αρχη Ασφαλειας Συγκοινωνιων θα ηλεγχε πιθανες παραλειψεις των εκτελουντων το εργο, και θα επεβαλε τα σχετικα προστιμα, για τα οποια δεν προβλεπεται προσφυγη σε καποιο διοικητικο δικαστηριο.
Αν γινονταν σε καποια χωρα του ηπειρωτικου δικαιου (Γερμανια, Ολλανδια, κτλ) η Τροχαια ως μονη αρμοδια προανακριτκη αρχη θα ηλεγχε τις συνθηκες και τους υπευθυνους του ατυχηματος. Βασει αυτου ενας εισαγγελεας θα παρεπεμπε τον ή τους υπευθυνους σε δικη. Το πορισμα της τροχαιας δεν μπορει να αμφισβητηθει ή να ανατραπει. Η δικη δεν περιλαμβανει δια ζωσης εξεταση μαρτυρων , αλλα μονο δια εγγραφων, μαρτυρικων καταθεσων ενωπιον ειρηνοδικη, και ερχονται οι κατηγορουμενοι με το συνηγορο τους να δωσουν εξηγησεις.. Ποινη¨2-3 χρονια εκτιτεα σε φυλακη, +υποχρεωση παρακολουθησης μαθηματων...Σε αστικο κομματι ολα λυνονται εξωδικαστικα.. απασχοληση 2 εισαγγελεων και μια τριμελους συνθεσης ποινικου δικαστηριου
Στην ελληνικη μπανανια: Ενας Εισαγγελεας ασκει τη διωξη, μετα ανακριση, το πορισμα της τροχαιας (αν υπαρχει) αμφισβητειται απο παντου.. διενεργουνται απανωτες πραγματογνωμοσυνες, τεχνικοι συμβουλοι, απειροι μαρτυρες, εγγραφα, τα οποια απασχολουν τον ανακριτη επι καθημερινης βασης για 1 χρονο..
μετα αλλος εισαγγελεας αποφαινεται για την παραπομπη σε δικη, οπου παραπεμπονται σωρηδον ο,τι υπαρχει και δεν υπαρχει (οδηγος, ιδιοκτητης, εργολαβοι, υπεργολαβοι,. κτλ), για να "βγει στο ακροατηριο".. η δικη στο ακροατηριο διαρκει 30-40 συνεδριασεις, με 100 μαρτυρες, απειρα εγγραφα, μυνησεις στο ακροατηριο κατα μαρτυρων και πραγματογνωμονων.. η καταδικη ειναι σε 4 χρονια με μετατροπη. Μετα τα ιδια και στο εφετειο... ποινη 3 χρονια με αναστολη.. σε πολιτικο κομματι χαμος.. 40 αγωγες κατα ο,τι υπαρχει (οδηγου, εργολαβου, δημοσιου, κα) και ας βγαλει το δικαστηριο τα παραδεκτα και τα νομιμα, αλλες 40 αναγωγες, 70-80 προσεπικλησεις... η αποφαση 200-300 σελιδες.. τα ιδια και σε δευτερο βαθμο... απασχοληση 4 εισαγγελεων και 10 δικαστων σε απιθανο φορτο εργασιας και απειρες εργατοωρες και αλλων 10 δικαστων για παρεμπιποντα ζητηματα... ολα αυτα για εχει το κρατος μια "δικαιη δικη" και κατ' ουσιαν 0 αποτελεσμα
Ανωνυμε 8/10, 12:40 ν' αγιασει το στομα σου! Ετσι ακριβως! Τοσο δυσκολο να κατανοησουμε τ' αυτονοητα; (και μετα φταιει ο φορτος εργασιας, η καθυστερηση.... νεοι νομοι για την επιταχυνση της δ/νης που ουσιαστικα συντομευουν τις προθεσμιες εκδοσης των αποφασεων κλπ)
ΑπάντησηΔιαγραφήΜη τα πιστεύετε,ρωτήστε κανένα παθόντα να δείτε τι τράβηξε να βρει το δίκιο του στην Αγγλία και κυρίως πόσα χρήματα ξόδεψε!Μην απαξιώνετε τόσο εύκολα το σύστημα της ελληνικής δικαιοσύνης σε σχέση με το ευρωπαικό.
ΔιαγραφήΌσο και να με πνίγουν οι δικογραφίες (έχω και στο ντουλάπι με τα μακαρόνια) δεν είμαι σίγουρος ανώνυμε 12.40, αν η δικαιοσύνη φαστ φουντ που παρουσιάζεις είναι η λύση ως αντίλογος στις 10 δίκες που θα "γεννήσει" στα καθ ημάς. Δηλαδή, μη πάρεις το δυστύχημα της Βέροιας, πάρε ένα πιο απλό τροχαίο, ο μάρτυρας συνήθως δεν ξέρει τίποτα ("ήσασταν παρών κατά το ατύχημα"-"όχι"), αλλά και πάλι, αν είναι να "επικυρώνω" απλά ποινές και αποζημιώσεις ανεξάρτητων (?) αρχών, τότε να βάζω απλά σφραγιδούλες. Στο μόνο που συμφωνώ είναι στο κομμάτι της εκτέλεσης της ποινικής απόφασης. Σε λίγο θα λέμε στον κατηγορούμενο "συγγνώμη για την ταλαιπωρία". Να τα πείτε αυτά όμως σε κάποια μέσα που αφρίζουν όταν ακούνε περί "αναστολής". Αναρωτιέμαι καμιά φορά αν είτε πω 5 μήνες είτε 7 ως ταπεινός πλημμελειοδίκης, θα αλλάξει τίποτα. Ένα θεατρικό είναι, με τους κατηγορούμενους να φεύγουν όπως ήρθαν.
ΑπάντησηΔιαγραφήΠροφανώς κ. Πρόεδρε δεν έχετε επισκεφτεί (πρόσφατα τουλάχιστον) κάποιο σωφρονιστικό ίδρυμα. Αλλιώς, αν ξέρετε την επικρατούσα κατάσταση, αφού θέλετε οι ποινές των πέντε και επτά μηνών που επιβάλλετε (προφανώς για ¨μικρά" πλημμελήματα) να εκτελεστούν, υποθέτω ότι θα έχετε υπόψη σας και το τρόπο και τα μέσα της εκτέλεσης τους και θα ήταν πολύ ενδιαφέρον να μας τα πείτε και σ' εμάς.
ΔιαγραφήΚαι το σημαντικότερο : Άλλη η ποινή των πέντε μηνών και άλλη η ποινή των επτά μηνών. Η επιμέτρηση της ποινής (πρέπει να) γίνεται με βάση τους κανόνες και όχι τυχαίως. Εάν εσείς (ή κάποιος οικείος σας) είχατε μια καταδίκη θα θέλατε να τιμωρηθείτε από τον κρίνοντα Δικαστή ελαφρά τη καρδία ( έλα μωρέ τι πέντε τι επτά) ή με ειδική και εμπεριστατωμένη αιτιολογία ως προς την επιμέτρηση της ποινής ; Φανταστείτε, αν μπορείτε, τα όσα κάνατε τους τελευταίους 2 μήνες και πείτε μου, σας παρακαλώ, αν θα σας άρεσε να τα είχατε στερηθεί όλα αυτά, επειδή κάποιος δεν πολυσκέφτηκε (όπως έχει ΚΑΘΗΚΟΝ να πράξει) το πέντε με το επτά. Η ποινική δίκη δεν είναι θέατρο, είναι υπέρτατη λειτουργία της ευνομούμενης κοινωνίας. Κατά τη γνώμη μου, λοιπόν, κακώς αναρωτιέστε.
Πρώτα απ'όλα ποτέ ελαφρά την καρδία δεν κρίνω τίποτα (ακόμα και για "ασήμαντα" επί μέρους κονδύλια στις αγωγές). Ίσως αυτό να φταίει που έχω και καθυστέρηση. Δεν ξέρω...
ΔιαγραφήΗ εκτέλεση των ποινών. "Αναστέλλει 3ετία". Σε ποιες περιπτώσεις εκτελούνται οι ποινές ; Μήπως στους κατ' επανάληψη παρανομούντες που πλέον έχουν σεντόνι από αυτό που λέτε "μικρά πλημμελήματα" ;
"Ειδική και εμπεριστατωμένη αιτιολογία". Η καραμέλα του κάθε δικηγόρου απέναντι στην απόφαση. Ελάτε, πείτε μου, ο Χ,30 χρονών, ανύπαντρος σε ένα καυγά προκαλεί απλές σωματικές βλάβες στον Α σε ένα μπαρ. Ο Ψ,40, χρονών, έγγαμος με δύο παιδιά, προκαλεί τις ΙΔΙΕΣ απλές σωματικές βλάβες στον Β πάλι σε ένα καυγά στην ουρά του ΙΚΑ.Και οι δύο σε κοροιδεύουν μες τα μάτια σου ("Μόνος του έπεσε κύριε Πρόεδρε και χτύπησε...το λέει και ο μάρτυρας μου). Και οι δύο "δεν έχουν ξαναπασχολήσει τις Αρχές κύριε Πρόεδρε".Ελάτε, γράψτε μια "ειδική εμπεριστατωμένη αιτιολογία" για ποινή 5,7,9 μηνών. Να σας δω !
Και ναι, είναι ένα θέατρο. Ο παθών που έφαγε ξύλο θα δει τον δράστη να φεύγει ατάραχος με την αναστολή παραμάσχαλα. Κατά τα άλλα αποδώσαμε Δικαιοσύνη...
Σύμφωνοι, είναι "καραμέλα". Ας αφήσουμε, λοιπόν, κατά μέρος και το Σύνταγμα και τα δύσκολα νομικά. Ας αντιπαρέλθουμε και τη κοινή λογική (μην κάνεις ότι δεν θέλεις να πάθεις). Μένει όμως κ. Πρόεδρε ένα ερώτημα, που νομίζω ότι δεν μπορείτε να αποφύγετε : Εσείς από που έχετε την εξουσία να κρίνετε άλλους ανθρώπους ; Και ποιο είναι το θεμέλιο της ;
ΔιαγραφήΦυσικά, γνωρίζετε την απάντηση. Γι' αυτό, με όλο το σεβασμό, όπως καλύτερα γνωρίζετε από εμένα, όποιος δεν μπορεί να αιτιολογήσει τη κρίση του για το μείζον ζήτημα της ελευθερίας ενός ανθρώπου, δεν μπορεί να προκαλεί άλλους να γράψουν την αιτιολογία. Διότι τότε ανατρέπει μόνος του τη κρίση του. Τι να κάνουμε, είναι δυσχερές το λειτούργημα του Δικαστή. Γι' αυτό είναι εξουσία, αφού φέρει ευθύνη. Όποιος δεν θέλει την ευθύνη, τότε η εξουσία του είναι έωλη, διότι ανεύθυνη εξουσία= αυθαιρεσία=τυραννία. Αλλά αφού συζητούμε αυτά, ιδέες και προβλήματα που υποτίθεται ότι αναλύθηκαν και λύθηκαν εδώ και αιώνες, μάλλον έχετε δίκιο : παίζουμε θέατρο. Θυμίζει λίγο την Αντιγόνη (του Σοφοκλή) : από τη μια η εξουσία που αναζητεί τη νομιμοποίηση στην ίδια την ύπαρξη της εξουσίας, αφού δεν έχει κάποιο καλύτερο επιχείρημα (έτσι θέλω, έτσι διατάζω). Από την άλλη ο άνθρωπος (ο ένοχος παραμένει άνθρωπος) ως αυτοσκοπός που ματαιώνεται (κατά το σκοπό, καθώς σκοπός υπάρχει μόνο εν ελευθερία) εξαιτίας της κρίσης ενός ομοίου του. Και η λύση του δράματος : Τι να σου κάνω, είναι δύσκολο να γραφεί αιτιολογία ! ...
ΥΓ. Ατυχέστατα τα παραδείγματα που κάνατε το κόπο να παραθέσετε ή μάλλον ατυχής είναι ο τρόπος παρουσίασης τους. Εστιάζετε στο νομικό κανόνα ( ίδιες σωματικές βλάβες) που σας δίνει μόνο το πλαίσιο ποινής του κανόνα και δεν μας λέτε τα πραγματικά στοιχεία που θα βοηθήσουν πλέον στην επιμέτρηση της ποινής για τις συγκεκριμένες πράξεις. Ξέρετε, πρόσφατα διάβασα σε μια άρτια (κατά τη γνώμη μου) εισαγγελική πρόταση ότι ο δικαστής πρέπει να πηγαίνει από τη ζωή προς το νόμο και όχι από το νόμο προς τη ζωή και να αναζητεί στη ζωή το νόημα του νόμου, διότι τα πραγματικά περιστατικά έχουν την δική τους αυτόνομη δυναμική. Να μια ωραία σκέψη, και μάλιστα συναδέλφου σας, που μπορείτε να αξιοποιήσετε, αν θέλετε.
Εκείνο που δεν καταλάβατε ότι όλα αυτά που λέτε δεν έχουν καμία σχέση με την σχέση με την πραγματική ζωή, εκεί που ακόμα άκακες γιαγιάδες σηκώνουν τη μαγκούρα και βρίζονται με τη γειτόνισσα για τα νερά. Αφήνει μια ασήμαντη μελανιά, αλλά ο δικηγόρος αμφισβητεί την ιατρική γνωμάτευση, θέλει εφέσιμη ποινή. Ως προς την πρόταση του Εισαγγελέα που σας εντυπωσίασε, ξεχνάτε πως οι αποφάσεις δεν είναι λογοτεχνικά κείμενα. Και το Δικαστήριο κρίνει τον Χ από την γενικότερη συμπεριφορά του ένοχο 5 μηνών, και των άλλων 7, πόσο ποιο αιτιολογημένο το θέλετε ; Μιλάτε για Αντιγόνη και παρουσιάζετε ένα κακό δικαστή ως άλλο Κρέοντα που βάζει αθώους στη φυλακή (είπαμε αναστέλλει 3τια!). Ξεχνάτε και εσείς πως δεν υπάρχει έγκλημα χωρίς θύμα, και δεν μου είπατε πως νιώθει δικαιωμένος αυτός που έφαγε το ξύλο. Επίσης, ξεχνάτε πως τα Δικαστήρια δεν είναι φιλανθρωπικά ιδρύματα, και πιστέψτε με έχω ακούσει τις ίδιες αστείες δικαιολογίες στην ίδια δικάσιμο. Κανείς δεν έτρεχε, κανείς δεν ήταν μεθυσμένος, κανείς δεν έφταιγε, κανείς δεν χτύπησε το γείτονα για 2 μέτρα γης, όλους τους ταλαιπωρούμε.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑτυχέστατο το παράδειγμα που μας παραθέσατε από την εισαγγελική πρόταση. Κική Δημουλα είναι αυτό, δεν είναι εισαγγελική πρόταση, είναι μια λογοτεχνίζουσα προτασούλα που στην πραγματικότητα δεν αποδεικνύει,ούτε υποδεικνύει τίποτα. Στην πραγματικότητα όλες σχεδόν οι υποθέσεις μοιάζουν. Και τα πραγματικά περιστατικά. Ο Χ χτύπησε τον Ψ σε έναν καυγά. Για ένα χωράφι. Για μια γυναίκα. Γιατι του χρωστούσε χρήματα. ίδιες σωματικές βλάβες, ίδιοι άνθρωποι.Την επόμενη φορά να μας φέρετε ένα καντάρι γιατί όχι 5 μήνες, και γιατί όχι 7. Λες και ο Χ είναι λίγο πιο "ένοχος" από τον Ψ. Να συντάξετε ένα πινακάκι με αντίστοιχες ποινές που οι Αντιγόνες σέρνονται μπροστά στους κακούς Κρέοντες των ελληνικών δικαστηρίων. Ευτυχώς που μας συγκρίνατε με την τυραννία του Κρέοντα, αλλά δεν πειράζει, όσο υπάρχουν συνηγόροι σαν εσάς να υπερασπίζονται Αντιγόνες που πλακώνονται στα χαστούκια με την αδερφή τους Ισμήνη, γιατί μαλώνουν για τα κληρονομικά δεν ανησυχώ...
Ότι πιό αληθινό διάβασα τον τελευταίο καιρό.Μπράβο!
ΔιαγραφήΗ παρανόηση είναι τεράστια. Δεν μίλησα για κακούς δικαστές που βάζουν αθώους στη φυλακή, όπως γράφετε (πέταγμα της μπάλας στην εξέδρα). Το θέμα που συζητώ είναι σε κάποιον που έχει ήδη κριθεί ένοχος (και καμία αντίρρηση, αφού κρίθηκε ένοχος, είναι ένοχος) η κρίση για τη ποινή που του επιβάλλεται αν πρέπει να αιτιολογείται και πως. Όσο για την ικανοποίηση του θύματος ως κριτηρίου για την επιβολή ποινής, εδώ μάλλον τα έχετε μπερδέψει. Η lex talionis έχει εγκαταλειφθεί εδώ και αιώνες. Δεν λέγω ότι στην αίθουσα είναι ένας αμελητέος παράγοντας (το αντίθετο!), αλλά δεν μπορεί να χρησιμεύσει ως κριτήριο για το δικαστήριο. Δηλαδή σε περίπτωση παραγραφής εν επιδικία ή αν συντρέχει λόγος άρσης του αδίκου, τι θα πει ο Δικαστής, δεν εφαρμόζω το νόμο για να προστατεύσω το θύμα ; Βλέπετε το λογικό άτοπο ; Αυτό είναι το πρόβλημα γενικά με τα a la carte επιχειρήματα, οπότε καλό είναι να μην τα χρησιμοποιείτε.
ΔιαγραφήΔυστυχώς δεν μπόρεσα να εκφράσω κατανοητά τις σκέψεις μου, αφού, από αυτά που γράφετε, φαίνεται πως δεν είστε ούτε καν υποψιασμένος/η για αυτή τη προβληματική που συζητώ. Ευτυχώς (για εμένα) δεν μπόρεσα να κατανοήσω τις σκέψεις σας και δεν θα ασχοληθώ ούτε με τους μειωτικούς υπαινιγμούς ούτε με τις ειρωνείες και έτσι δεν χρειάζεται να σπαταλήσω το χρόνο σας για να σας δείξω ότι σφάλετε. Άλλωστε για την ουσία του ζητήματος δεν λέτε κουβέντα και κατά τη γνώμη μου πολύ καλά κάνετε. Όσο για το σχόλιο "συνήγοροι σαν και εσάς", αυτό τα λέει όλα ! Ποια είναι αυτή η "κατηγορία" των "συνηγόρων" στην οποία εξ ορισμού ανήκει όποιος απλώς έχει διαφορετική άποψη από εσάς ; Δεν χρειάζεται να απαντήσετε, μπορώ να μαντέψω. Οπότε, ας το αφήσουμε εδώ καλύτερα.
Λυπάμαι, εσείς δεν καταλαβαίνετε και δεν αγγίζετε την ουσία."Δεν είμαι καν υποψιασμένος για την προβληματική σας"! Ο "βλάκας" δικαστής,έτσι ;Τι αλαζονεία ! Την συναντώ συχνά.Μεταπτυχιακό στη Φιλοσοφία του Δικαίου, υψηλή δικηγορία στόμφου,ενώ μέχρι να έρθει η σειρά σας,έχουμε ήδη δικάσει 10 σωματικές βλάβες,επιμένω σχεδόν ΟΙ ΙΔΙΕΣ απ'όλες τις απόψεις.Τι είδους αιτιολογία θέλετε στ' αλήθεια ως προς την επιμέτρηση της ποινής για ποινή 5 μηνών και όχι 7 από έναν απρόσεχτο οδηγό που παραβίασε το στοπ,με τις ίδιες σωματικές βλάβες;Ποια πραγματεία για την ανθρώπινη φύση θέλετε για την επιμέτρηση της ποινής για 2 γειτόνισσες που πλακώθηκαν στο μπαλκόνι. Γιατί 3 μήνες ;Και γιατί όχι 4; Να κάνει η μάνα!Εσείς πετάτε την μπάλα στην εξέδρα,ποιος μίλησε για προστασία του θύματος αν συντρέχει λόγος παραγραφής;Αναφέρεστε σε αρχαία τραγωδία, σε λατινικούς όρους και σε ποιητικές εισαγγελικές προτάσεις, η αληθινή ζωή είναι εκεί έξω.Το Δικαστήριο κρίνει τον Χ κατηγορούμενο ένοχο 5 μηνών και τον άλλο 7.Γιατί έτσι έκρινε. Από την συνολική εικόνα του κατηγορουμένου.Γιατί τις περισσότερες φορές δεν μας κάνει την τιμή καν να παρουσιαστεί.Ειρωνείες του στυλ "δεν λέτε κουβέντα για την ουσία του θέματος και πολύ καλά κάνετε" στο επόμενο ακροατήριο σας.Σας προκαλώ ξανά να μου γράψετε μια απόφαση για ένοχο για 5,7,ή 9 μηνών.Η ειδοποιός διαφορά είναι ελάχιστη.Ο ίδιος κατηγορούμενος μπορεί να κριθεί με διαφορετική ποινή από διαφορετικούς δικαστές.Γιατί δεν είμαστε ρομπότ,γιατί ο κάθε δικαστής φιλτράρει τα ίδια πραγματικά περιστατικά,μέσα από διαφορετικές διόδους.Αλλιώς θα βάζαμε τα ίδια περιστατικά στον ΗΥ και θα μας έβγαζε μία ποινή.Πείτε μου κύριε συνήγορε που σας δικάζουν κακοί δικαστές που δεν ξέρουν να γράφουν αιτιολογημένη κρίση για την επιμέτρηση της ποινής,τι θέλετε να γράψει ο δικαστής για να αιτιολογήσει την ποινή των 5 μηνών;Και τι την διαφοροποιεί από των 6 μηνών;Ευτυχώς και για μένα δεν μπόρεσα να καταλάβω τις δικές σας σκέψεις, αφού βρίσκετε εξαιρετική μια εισαγγελική πρόταση, λογοτεχνίζουσα,που δεν λέει τίποτα! (Να πηγαίνει ο δικαστής από τη ζωή προς τον νόμο και όχι από τον νόμο προς την ζωή ...σχεδόν φωσκολικό! Τέτοια αιτιολογία θέλετε;Την θεωρείτε μάλιστα "άρτια"!).Αλλά συνεχίζετε να γράφετε "φιλοσοφικά" ότι ο "ένοχος άνθρωπος παραμένει άνθρωπος και ο σκοπός του ματαιώνεται γιατί λειτουργεί μόνο εν ελευθερία"! Πολύ ποιητικό,θα το θυμάμαι την άλλη φορά που θα δικάσω μια κλωτσοπατινάδα μεταξύ γειτόνων για την πυλωτή.Στερώ ελευθερία από ανθρώπους Θα σας το πω για χιλιοστή φορά: αναστέλλει 3ετία.Και σε τελική ανάλυση, ναι, στερώ ελευθερία από ανθρώπους,αυτή είναι η δουλειά μου,και το κάνω θέλω να πιστεύω με σύνεση,προτείνετε μας καμία καλύτερη λύση. Αφού είμαι ένας Κρέων, αναζητώντας την νομιμοποίηση μου στην ίδια μου την εξουσία (δικά σας λόγια) εγώ είμαι η αυθαίρετη εξουσία α λα Κρέων (βασίζομαι στο Σύνταγμα ξέρετε.),εσείς είστε η Αντιγόνη.Το ίδιο θέμα το βλέπω και στη χρηματική ικανοποίηση λόγω ηθικής βλάβης. Συνάδελφος μου έχει δώσει απίστευτα ποσά για μικροτραυματισμούς σε τροχαία,άλλοι είναι απίστευτα σφιχτοί! Είναι στην ανέλεγκτη κρίση του δικαστή,τι να κάνουμε τώρα; Για τα ίδια πραγματικά περιστατικά,άλλος κρίνει 1000 ευρώ,άλλος 2000.Για την ίδια πράξη άλλος 4 μήνες,άλλος 5.Δεν υπάρχει περαιτέρω αιτιολόγηση.Ούτε και εγώ χρειάζεται να πω περισσότερα.Λήξατε την κουβέντα εντελώς παιδικά.Μην σπαταλήστε τον χρόνο σας να μου δείξετε ότι "σφάλλω" όπως λέτε.Εξορισμού έχετε δίκιο,τόσο σίγουρος μέσα στην αλαζονεία σας.Αλλάζουμε θέση όποτε θέλετε.Εγώ ήμουν για 5 χρόνια στη θέση σας,πιστέψτε με όμως,όταν έχεις το μαχαίρι και το καρπούζι στο χέρι είναι διαφορετικά. Εσείς έχετε μόνο το καρπούζι.Και τι να κάνουμε που η μοίρα (και το ελληνικό κράτος) έδωσε σε εμένα το μαχαίρι.Και κόβει το άτιμο.Και ξέρω ότι κόβει, και το κρατάω με σύνεση.Και όπως είπε και ο Μυριβήλης "Η Δικαιοσύνη κρατάει σπαθί. Σαν της πάρεις το σπαθί, απομένει μόνο με τη ζυγαριά. Αυτή την έχουν όμως και οι μπακάληδες" (Είμαι και εγώ της λογοτεχνίας)
ΑπάντησηΔιαγραφή