ΕΔΔΑ: αναγκαστικές αμβλώσεις χωρίς τη συγκατάθεση των προσφευγουσών που είχαν νοητική στέρηση

 

Οι αναγκαστικές αμβλώσεις χωρίς τη συγκατάθεση των προσφευγουσών που είχαν νοητική στέρηση και η μη αποτελεσματική έρευνα των εθνικών αρχών συνιστούν απάνθρωπη και εξευτελιστική μεταχείριση 

ΑΠΟΦΑΣΗ

G.Μ. κ.α. κατά Δημοκρατίας της Μολδαβίας της 22.11.2022 (αρ. προσφ. 44394/15) 

ΠΕΡΙΛΗΨΗ

Οι προσφεύγουσες έχουν νοητική στέρηση και νοσηλεύτηκαν στο νευροψυχιατρικό ίδρυμα Bălți, διατηρώντας όμως πλήρη δικαιοπρακτική ικανότητα. Ισχυρίστηκαν ότι κατά τη διάρκεια της παραμονής τους στο ίδρυμα βιάστηκαν από έναν από τους επικεφαλής ιατρούς του ιδρύματος και έμειναν και οι τρεις έγκυες. Εξαιτίας αυτού αναγκάστηκαν να υποβληθούν σε άμβλωση και να τοποθετηθούν αντισυλληπτικά σπειρώματα χωρίς τη συγκατάθεσή τους.

Κατόπιν των γεγονότων αυτών έκαναν καταγγελίες για όσα υπέστησαν αλλά οι εθνικές αρχές που εξέτασαν τις καταγγελίες τους έκριναν ότι η εθνική νομοθεσία δεν απαιτούσε συναίνεση για τις ιατρικές επεμβάσεις λόγω διανοητικής αναπηρίας των προσφευγουσών και ότι, σε κάθε περίπτωση, η πρώτη και η δεύτερη προσφεύγουσα είχαν συναινέσει στην έκτρωση.

Επικαλούμενες το άρθρο 8 (δικαίωμα σεβασμού της ιδιωτικής και οικογενειακής ζωής), οι προσφεύγουσες παραπονέθηκαν ότι είχαν υποβληθεί σε ακούσιες αμβλώσεις και αντισυλληπτικά μέτρα και ότι οι αρχές δεν κατάφεραν να διεξαγάγουν αποτελεσματική έρευνα για το θέμα.

Το Δικαστήριο διαπίστωσε ιδίως ότι οι αρχές δεν είχαν πραγματοποιήσει αποτελεσματική έρευνα σχετικά με τους ισχυρισμούς των προσφευγουσών για κακομεταχείριση, παρά το γεγονός ότι η έρευνα είχε ξανανοίξει σε τέσσερις περιπτώσεις μετά τις καταγγελίες τους. Η έρευνα δεν είχε λάβει υπόψη την ευπάθειά τους ως άτομα με διανοητική αναπηρία, και δη γυναίκες που εκτίθενται σε σεξουαλική κακοποίηση σε θεσμικό πλαίσιο. Διαπίστωσε ότι το εσωτερικό ποινικό δίκαιο δεν είχε παράσχει αποτελεσματική προστασία έναντι τέτοιων επεμβατικών ιατρικών παρεμβάσεων που πραγματοποιούνταν χωρίς την έγκυρη συγκατάθεση του ασθενούς.

Το ΕΔΔΑ διαπίστωσε παραβίαση τόσο του ουσιαστικού σκέλους του άρθρου 3 της ΕΣΔΑ (απαγόρευση απάνθρωπης ή εξευτελιστικής μεταχείρισης), όσον αφορά την ανεπαρκή νομική προστασία της σωματικής ακεραιότητας των γυναικών με διανοητική αναπηρία, τις αναγκαστικές αμβλώσεις των τριών προσφευγουσών και την αντισυλληπτική αγωγή που επιβλήθηκε στην πρώτη προσφεύγουσα, όσο και του διαδικαστικού σκέλους του ίδιου άρθρου όσον αφορά τη διεξαγωγή αποτελεσματικής έρευνας και για τις τρεις προσφεύγουσες.

Το Δικαστήριο επιδίκασε 30.000 ευρώ στην G.M. και 25.000 ευρώ σε κάθε μία των Τ.Μ. και Μ.Ρ. για ηθική βλάβη και 5.000 ευρώ από κοινού για έξοδα.

 

ΑΝΑΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ ΜΕ ΤΗΝ ΕΥΓΕΝΙΚΗ ΑΔΕΙΑ ΤΗΣ https://www.echrcaselaw.com ΟΠΟΥ ΚΑΙ ΟΛΟΚΛΗΡΗ Η ΑΠΟΦΑΣΗ