ΕΔΔΑ: Αστική ευθύνη αθωωθέντος - μη παραβίαση του τεκμήριου αθωότητας (Ελλάδα)

 

Η αστική ευθύνη αθωωθέντος αμετακλήτως οδηγού για οδήγηση υπό την επήρεια αλκοόλ δεν παραβίασε το τεκμήριο αθωότητάς του 

 

Ηλίας Παπαγεωργίου κατά Ελλάδας της 10.12.2020 (αρ. προσφ. 44101/13)

 

ΠΕΡΙΛΗΨΗ

Τεκμήριο αθωότητας και αστικές δίκες. Αστικές αποφάσεις σε βάρος του προσφεύγοντος παρά το γεγονός ότι αθωώθηκε στις ποινικές διαδικασίες για τα ίδια πραγματικά περιστατικά. Ο προσφεύγων ενεπλάκη σε τροχαίο και ο συνεπιβάτης του τραυματίστηκε. Ο ίδιος έκανε δύο αλκοτέστ, με τα αποτελέσματα να ανέρχονται σε 0,67 και 0,57 mg/l, ωστόσο στη συνέχεια αθωώθηκε από το ποινικό δικαστήριο για το αδίκημα της οδήγησης υπό την επήρεια του αλκοόλ.

Άσκηση αγωγής του συνεπιβάτη κατά του προσφεύγοντος και της ασφαλιστικής του εταιρείας. Η ασφαλιστική εταιρεία άσκησε παρεμπίπτουσα αγωγή εναντίον του προσφεύγοντος. Το πρωτοβάθμιο αστικό δικαστήριο διέταξε τον προσφεύγοντα και την ασφαλιστική εταιρεία να καταβάλλουν αποζημίωση στον συνεπιβάτη, αλλά απέρριψε την αξίωση της ασφαλιστικής εταιρεία έναντι του προσφεύγοντος. Κατόπιν έφεσης, το Εφετείο Αθηνών έκρινε ότι δεν δεσμεύεται από την απαλλαγή του προσφεύγοντος στα ποινικά δικαστήρια και ότι, σύμφωνα με τους όρους της ασφαλιστικής σύμβασης, η συμπεριφορά του προσφεύγοντος απαλλάσσει την ασφαλιστική εταιρεία από την ευθύνη. Ο Άρειος Πάγος έκρινε ότι το άρθρο 6 § 2 της ΕΣΔΑ δεν επιτάσσει να δεσμεύονται τα αστικά δικαστήρια από το δεδικασμένο των ποινικών δικαστηρίων και ως εκ τούτου το Εφετείο δεν είχε θέσει υπό αμφισβήτηση το τεκμήριο αθωότητας του προσφεύγοντος.

Το ΕΔΔΑ διαπίστωσε, ιδίως, ότι:

α) Η αθώωση του δεν είχε απαλλάξει τον προσφεύγοντα από την αστική του ευθύνη, αφού η αστική υπόθεση είναι ξέχωρη από την ποινική και εφαρμόζονται διαφορετικοί κανόνες απόδειξης.

β) Η ποινική απαλλαγή δεν θα πρέπει να αποκλείει τον καθορισμό αστικής ευθύνης για την καταβολή αποζημίωσης που προκύπτει από τα ίδια γεγονότα βάσει λιγότερο αυστηρού βάρους απόδειξης.

γ) Η αστική διαδικασία στην υπόθεση δεν ήταν προέκταση της ποινικής διαδικασίας.

δ) Η ασφαλιστική εταιρεία είχε το δικαίωμα να βασίζεται στις ρήτρες της ασφαλιστικής σύμβασης  ανεξάρτητα από την αθώωση του προσφεύγοντος στο ποινικό δικαστήριο, και

ε)Τα αστικά δικαστήρια ουδόλως υπαινίχθηκαν την ενοχή ή την ποινική ευθύνη του προσφεύγοντος.

Το ΕΔΔΑ δεν διαπίστωσε παραβίαση του τεκμηρίου αθωότητας (άρθρο 6 § 2 της ΕΣΔΑ).

 

ΑΝΑΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ ΜΕ ΤΗΝ ΕΥΓΕΝΙΚΗ ΑΔΕΙΑ ΤΗΣ https://www.echrcaselaw.com ΟΠΟΥ ΚΑΙ ΟΛΟΚΛΗΡΗ Η ΑΠΟΦΑΣΗ