ΕΔΔΑ: Η ολοκληρωτική έκτιση της ισόβιας κάθειρξης χωρίς δυνατότητα υφ΄όρον απόλυσης συνιστά εξευτελιστική μεταχείριση του καταδικασθέντος!

 

ΑΠΟΦΑΣΗ

Sandor Varga κ.α. κατά Ουγγαρίας της 17.06.2021 (αριθ. προσφ. 39734/15, 35530/16 και 26804/18)

 

ΠΕΡΙΛΗΨΗ

Ισόβια κάθειρξη. Δυνατότητα απόλυσης υφ΄όρον. Απάνθρωπη και εξευτελιστική μεταχείριση η πλήρης έκτιση της ποινής των ισοβίων και η μη δυνατότητα υφ΄όρον απόλυσης.

Οι προσφεύγοντες καταδικάστηκαν σε ισόβια κάθειρξη για ιδιαζόντως ειδεχθή αδικήματα δηλαδή ανθρωποκτονία από πρόθεση κατά συρροή με ρατσιστικά χαρακτηριστικά και συμμετοχή σε εγκληματική οργάνωση. Η ποινή που τους επιβλήθηκε ήταν χωρίς αναστολή και δυνατότητα

αποφυλάκισης. Άσκησαν καταγγελία για απάνθρωπη και εξευτελιστική μεταχείριση και παραβίαση του άρθρου 3 της ΕΣΔΑ.

Το ΕΔΔΑ έκρινε την προσφυγή παραδεκτή διαπιστώνοντας ότι η συνταγματική καταγγελία που ήγειραν κατά την εγχώρια νομοθεσία για έλεγχο της συνταγματικότητας του ποινικού νόμου που δεν αναγνώριζε δικαίωμα αποφυλάκισης δεν αποτελούσε αποτελεσματική λύση για τα παράπονα των προσφευγόντων.

Επιπροσθέτως το ΕΔΔΑ διευκρίνισε ότι σε περίπτωση διαρκούς παραβίασης, όπως στην υπό κρίση περίπτωση της επιβολής της ισόβιας κάθειρξης, η εξάμηνη προθεσμία της άσκησης  της προσφυγής, δεν παρέρχεται εφόσον η παραβίαση δεν έχει αρθεί.

Το ΕΔΔΑ έκρινε ότι παρόλο που ο ένας προσφεύγων άσκησε την προσφυγή μετά την παρέλευση εξαμήνου από την έκδοση της αμετάκλητης απόφασης του εγχώριου δικαστηρίου, η προσφυγή στο ΕΔΔΑ δεν ήταν απαράδεκτη γιατί διαρκούσε η κατάσταση της παραβίασης αφού ο προσφεύγων κρατούνταν ακόμα με την ποινή της ισόβιας κάθειρξης.

Επί της ουσίας της υπόθεσης το ΕΔΔΑ έκρινε ότι η μη πρόβλεψη από την εγχώρια νομοθεσία δυνατότητα υφ΄όρον απόλυσης στην ποινή της ισόβιας κάθειρξης ακόμα και μετά από 40 χρόνια έκτισης ποινής,  δεν ήταν συμβατή με την έννοια του άρθρου 3 της ΕΣΔΑ.

 

ΑΝΑΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ ΜΕ ΤΗΝ ΕΥΓΕΝΙΚΗ ΑΔΕΙΑ ΤΗΣ https://www.echrcaselaw.com ΟΠΟΥ ΚΑΙ ΟΛΟΚΛΗΡΗ Η ΑΠΟΦΑΣΗ